HECHTISCHE WEEK EINDIGT CURIEUS VOOR DORDRECHT'90 Een hectisch weekje voor Dordrecht'90 met voorzitter Frans Derks als middelpunt eindigde zaterdagavond in Leeuwarden met een zwakke, maar curieuze wedstrijd. Dordrecht stond tegen Cambuur bijna negentig minuten met de rug tegen de muur, mocht zeker niet mopperen over de arbitrage vab scheidsrechte Eugène Westerink die alles wat rook naar Leeuwarder strafschop negeerde en het leek zelfs op 0-0 te kunnen aansturen. Zes minuten voor tijd scoorde Cambuur echter de meer dan verdiende treffer. Een curieus doelpunt, want waar de Leeuwarders handenvol fantastische kansen om zeep hielpen of stuitten op de voortreffelijke keepende René Ponk, werd een knullige terugspeelbal van Ferry van Lare en een misser van diezelfde Ponk de Dordtenaren uiteindelijk fataal. Cambuurs schaduwspits Sandor van der Heide liep door op Ponk, die met zijn linkerbeen de bal ongelukkig toucheerde. Van der Heide scoorde uit een onmogelijke hoek de winnende treffer. "Ponk is een goeie keeper, maar heeft de draaicirkel van een potvis," sprak de matchwinner na afloop. "Ik wist dat ik onmiddelijk moest schieten, ook al stond ik maar twee meter van de achterlijn. Dordrecht deed daarna wat het eigenlijk 85 minuten had verzuimd: pressie maken. Cambuur raakte er zowaar door in paniek, waardoor een merkwaardig slot van de wedstrijd ontstond, waarin Dordrecht nog bijna tot de onverdiende gelijkmaker kwam. Een schot van Marcel van der Net in blessuretijd zoefde achter rakelings voorlangs het doel van de aangeslagen Leeuwarder doelman Cees Paauwe. Bij een eerdere actie had Paauwe een hoofdwond en een lichte hersenschudding opgelopen. Na het schot van Van der Net ging hij volkomen groggy tegen de grond. Paauwe verdween van het strijdtoneel. Cambuur had al drie keer gewisseld en Paauwe kon onder de lat alleeen door een veldspeler worden vervangen. Invaller Rudy Mann bedankte voor de eer. Mischa Rook, de ex-Dordtenaar, anderhalf jaar geleden verkast maar Cambuur en ooit voorbestemd om keeper te worden, mocht de keeperstrui aantrekken. "Maar ik was te onrustig voor dat vak," aldus Rooks. Handelend optreden hoefde hij niet meer. Westerink floot af voordat ook maar een bal in de buurt van de geboren Dordtenaar was gekomen. Voor Dordrecht was de nederlaag zuur omdat het zo lan uitzicht had gehad op een punt. Maar trainer Harry van den Ham, ooit midden zeventiger jaren zelf nog contractspeler bij Cambuur, was na afloop realistisch. "We hebben te veel achteruit gevoetbald, maar dat was vooral een gevolg van de druk van Cambuur. We hielden lang stand, maar de gifbeker moet bij ons kennelijk helemaal leeg, want als je ziet hoe Cambuur uiteindelijk scoort. Een belabberde terugspeelbal, een treffer uit een onmogelijke hoek, dan is het slot toch triest." De punten bleven in Leeuwarden, maar toch hield Van den Ham nog een lichtelijke tevreden gevoel aan de wedstrijd over. Het liet twee jeugdige talenten debuteren: tweede jaars A-junior Ferry van Lare en de 21-jarige El Khalifi. "Toch het bewijs dat we met de jeugdopleiding goed bezig zijn, want zoals ze vanavond speelden kunnen ze beiden spelers worden op wie Dordrecht in de toekomst kan bouwen." Het waren miniscule lichtpuntjes op een sombere avond voor Dordrecht, want de magere overwinning van Cambuur verdoezelde het ware krachtsverschil dat uit andere cijfers sprak. Tien corners voor Cambuur, slechts drie voor Dordrecht; tien uitgespeelde kansen voor de Leeuwarders, twee voor de gasten; tachtig minuten eenrichtingsverkeer richting doelman René Ponk. En toch maar een bescheiden 1-0.