 Het door Dordrecht'90 gewraakte moment van de wedstrijd. De op de doellijn staande Maarten Atmodikoro heeft de inzet van de achter de paal half zichtbare Dean Gorré al weggetrapt. Volgens grensrechter Jan Dolstra zou hij dat echter van achter de doellijn hebben gedaan. |
Tegen alle verwachtingen in hield een wilskrachtig Dordrecht'90 aan de competitieouverture tegen Feyenoord één punt over. Waar het 1-1 gelijkspel van Nico van Zoghel tot grote tevredenheid stemde, zat de sombere Wim van Hanegem in een wak.
Een gevoel dat Nico van Zoghel, zo lichtte hij te, na de zeperds tegen ADO en FC Den Haag wel kende. "Afgelopen woensdag was er G-dag in Barendrecht, maar die had ik toen hier in Dordrecht", verduidelijkte hij z'n gemoedstoestand tijdens the day after.
Van Zoghel, die zijn manschappen zag winnen van een negental (zowel John de Wolf als Ulrich van Gobbel werden in de tweede helft door arbiter Dick Jol terecht uit het veld gestuurd), huldigde daarna het standpunt beter een half ei dan een lege dop te willen hebben.
"De jongens in de kleedkamer zeiden na afloop ook dat er meer in gezeten had, maar ik pak liever een punt dan helemaal niks. Een punt is goed voor het zelfvertrouwen. Ik voelde er niets voor om tegen een counter op te lopen", aldus Van Zoghel. "En wie had ik er voorin bij moeten zetten? Langerak, nee dat risico vond ik met zeven hechtingen in z'n hoofd te groot."
Het op eerherstel azende Dordrecht'90, de bekerwinnaar verrassend door met drie spitsen te spelen, weigerde de loper voor de Rotterdammers uit te leggen.
"Wij hebben gespeeld naar onze mogelijkheden. Je moet reëel zijn. Feyenoord is de top van Nederland. Spelen op de helft van de tegenstander zit er dan gewoon niet in. Daar hebben wij ook de capaciteiten niet voor."
Met de zich duidelijk revancherende Maarten Atmodikoro en Roël Liefden als fanatieke aanklevers, Adri van Tiggelen in de dekking op John van Loen en Warry van Wattum als de doorschuivende verdediger met de pass, hield het onderweg vier gele kaarten incasserende Dordrecht'90 de Kuipploeg behoorlijk uit de buurt van Benny Gall.
"Adri heeft het goed gedaan", loofde Van Zoghel. "Hij heeft in de mandekking op Van Loen gespeeld. Niet zo, dat hij hem overal volgde, maar vooral tactisch."
De eerste kans, na mistasten van Van Gobbel op een schitterende pass van Van Wattum, was overigens voor de thuisclub. De voorzet van Breetveld kon echter niet door Mischa Rook achter Ed de Goeij worden gedrukt.
Diezelfde Rook haalde niet veel later een voorzet van Henk Fräser van de doellijn, iets wat Maarten Atmodikoro kort voor rust nog deed met een voorzet van Ulrich van Gobbel.
 Errol Refos probeeert Reinier Robbemond van de bal af te houden. |
Het waren, met een kopbal en een inzet van Van Loen - na de omstreden 0-1 - op de paal, de schaarse momenten dat Feyenoord enige indruk kon maken. "De drang naar het doel was er niet", sipte de over een bedroevende prestatie van zijn ploeg reppende Van Hanegem.
De enige Rotterdamse treffer kwam in de 20e minuut nog op zeer dubieuze wijze tot stand ook. Nadat John de Wolf een hoekschop van Regi Blinker had doorgekopt en ook Van Loen de bal nog met het hoofd beroerd had, ontstond er een flipperkastsituatie, waarbij Maarten Atmodikoro de tot drie keer toe ingezette bal retourneerde. De laatste keer, met Dean Gorré aan de trekker, deed hij dat volgens grensrechter Jan Dolstra achter de doellijn.
Een beslissing, die door Dordrecht'90 fel werd aangevochten. Ook uit de tv-beelden bleek gisteravond niet dat de bal over de doellijn was geweest.
De protesterende aanvoerder Adri van Tiggelen, een lichten voorbeeld voor zijn ploeg, kreeg van Dick Jol, die op dat moment meer begrip voor de emoties van de oud-international had moeten hebben, een gele kaart.
Ondertussen bleef Feyenoord achterin moeite houden met de snelheid van Wouden, John de Wolf had handen en voeten nodig om Wouden te beteugelen. Het feit, dat de trage De Wolf door de kleine Wouden telkens in verlegenheid werd gebracht, rekende Van Hanegem zijn langgelokte verdediger niet aan.
"De andere spelers moesten zorgen dat hij niet in die positie komt", wees Van Hanegem op het gebrek aan rugdekking achterin.
Kort voor rust had Romeo Wouden de gelijkmaker op zijn schoen, maar tijdens zijn lange spring tegen Henk Fräser naar het Rotterdamse doel week hij in te veel af naar zijkant, waardoor zijn inzet tegen het zijnet tot rust kwam.
Kort na rust, in de 59e minuut, was de rol van John van Loen, na een ongelukkige interventie van de geel krijgende Atmodikoro, uitgespeeld. Met een pittige enkelblessure ruimde hij op de brancard het veld voor Hendryk Larsson. Waarmee de Rotterdamse wissels meteen op waren, want tijdens de rust was Dean Gorré ten faveure van Ruud Heus in de kleedkamer gebleven. Heus werd linksachter, waardoor Rob Witschge weer naar het middenveld verhuisde.
 Maarten Atmodikoro in duel met Regi Blinker. |
In deel twee werd het tobbende Feyenoord vrijwel niet meer gevaarlijk. "Het was een drama. We hadden mazzel, dat we tegen Dordt speelden, want tegen iedere andere ploeg hadden we een pak rammel gehad", bitste de zich door zijn spelers in de steek gelaten voelende en andermaal maatregelen aankondigende Van Hanegem. "Wij spreken op de bank toch geen Arabisch", begreep hij geen snars van zijn niet of slecht luisterende spelers.
Dordecht'90 ging gaandeweg steeds meer op snelheid van Wouden gokken. Met succes, want toen de donkere spits in de 60e minuut weer eens de diepte werd ingestuurd kon De Wolf hem slechts aan z'n shirtje terughalen. Jol gaf hem z'n tweede gele kaart en dus kon De Wolf vertrekken. Dit met de kanttekening, dat hij - in begin van dit jaar ook al tijdens de bekerontmoeting tegen Dordrecht'90 na een charge tegen Breetveld weggestuurd - eigenlijk meteen rood had moeten krijgen. Met tien man voelde Feyenoord zich nog niets minder dan Dordrecht'90. Na een nieuwe Dordtse counter vergreep de te veel op z'n snelheid vertrouwende Ulrich van Gobbel zich vier minuten later aan de door Wouden diep gestuurde Virgil Breetveld en volgde er een tweede rode kaart. Uitsluitingen door Van Hanegem niet meer dan logisch genoemd, al vond de 'Kromme' wel dat later Roël Liefden ook een rood kartonnetje had moeten krijgen. Feyenoord, dat alleen via Taument nog dicht bij een treffer was - Gall redde prima - probeerde daarna de bal in de ploeg te houden, maar dat lukte niet al te best.
Een fout van Rob Witschge een kwartier voor tijd, de international schoof een trekballetje van Warry van Wattum in de voeten van Brøgger, mondde uit in een droge schuiver van de Deen: 1-1.
Dordrecht'90, waar de handige Leo Koswal Mischa Rook was komen vervangen, kende tegen negen man een veldoverwicht, maar maakte de fout het spel niet breed genoeg te houden. Uit een van de weinige keren, dat Dordrecht'90 over de flanken aanviel, kreeg Romeo Wouden uit een voorzet van Atmodikoro een kopkans, maar door gebrek aan lengte bleef deze ongebruikt.