Het was weer wc-papier ruimen vordat de wedstrijd kon beginnen.

Een tribune zoals Dordrecht'90 dat graag ziet: afgeladen.

Aan shirtje ruilen kwam Mischa Rook echter niet toe.

Cor Lems (zie t-shirt) duidelijk blij met het kampioensbord.
EEN HEERLIJK FEEST
Dordrecht'90 - Fortuna Sittard vormde gistermiddag geen uitzondering op de regel, dat kampioenswedstrijden per definitie niet om aan te zien zijn. De spanning moest het dus, zoals 3800 toeschouwers in ruime mate ervoeren, dus doen. De wankelende 1-0 voorsprong, in de 23e minuut van de eerste helft na voorbereidend werk van Warry van Wattum, een pass van Cor Lems en een 'assist' van de onbaatzuchtige topscorer Virgil Breetveld op de borden gebracht door Romeo Wouden, werd uiteindelijk door de nerveuze nieuwe eredivisionist over de streep gedragen. Dit met dank aan Willie Boessen, die kort voor tijd een droomkans op de gelijkmaker miste.
Achteraf, wetende dat Heracles klop kreeg van Haarlem, maakte de misser van de oud-speler Dordrecht'90 niks meer uit, maar op het moment, dat Boessen vrij kon uithalen, ijsden alle Dordrecht-minnenden. Aanhanger en sympathisanten, die de in het slotkwartier alles of niets-spelende Limburgers met verdediger Randy Samuel voorop - hij kreeg met de kopsterke en goed spelende Michel Langerak te maken - fanatieke zagen ijveren voor de gelijkmaker.
"Nee, ik sta hier niet meer op de loonlijst", keek Boessen later humorvol op zijn misser terug. "Ik heb er echt van gedroomd tegen Dordrecht te scoren. Wij hebben onze sportieve plicht gedaan. Dat ben je ook moreel verplicht en bovendien ben je prof".
"Ik schrok me rot", was doelman Frank Ensink de in het zijnet ploffende inzet van Willie Boessen nog niet vergeten, "maar gelukkig liep het goed af".
Het speet oefenmeester Nico van Zoghel, wetend dat na het tussentijds aantrekken van Cor Lems, Michel Valke en Frank Ensink de druk om kampioen te worden aanzienlijk vergrootte, duidelijk dat de Dordtse BVO, volgend seizoen voor de vierde keer in elf jaar eredivisievoetbal bedrijven, het publiek zo weinig voetbalgenot had kunnen bieden. Waarbij hij onder meer spijtig refereerde aan de twee fantastische reddingen van doelman Ruud Hesp.
De gewezen kroonprins van Hans van Breukelen zat de twee koppende paardestaartjes, invaller Patrick Pothuizen en Mischa Rook, echter dwars. Beide keren fungeerde Michel Valke als kiene aangever. De ex-international, de aanvoerdersband dragend, betrok later, na de kampioensschaal uit de handen van Gerard Bouwer te hebben mogen ontvangen, heel sportief zijn voorganger Gerrie Slagboom in de hulde.
"Leuk", reageerde de onlangs voor de derde keer aan zijn slechte knie (buitenmeniscus) geopereerd oud-speler van De Zwerver, "maar nu ik langs de kant sta, ervaar je zo'n wedstrijd toch geheel anders".
In een eerder stadium van het kampioenstreffen, waarin Fortuna het meest aan de bal was, misten Bob Petta en Virgil Breetveld ieder een keer de kracht om tot Ruud Hesp, later ook nog een keer een inzet van Pothuizen met de voet kerend, door te stoten. Bij andere dreigende situaties bewees Fortuna Sittard, waar Paul Jansen voor rust uit een vrije schietkans niet meer dan een hoge afzwaaier wist te produceren, achterin in ruime mate over snelheid te beschikken.
"Als het 2-0 zou zijn geworden, was er rust gekomen en hadden we het publiek iets kunnen bieden", orakelde Van Zoghel, zich niet wagend aan bespiegelingen over het nieuwe seizoen. Wel wilde Van Zoghel kwijt, dat voordat hij zijn handtekening onder een nieuw contract krast, hij precies wil weten wat voorzitter Kees den Braven met de club voorheeft.
Behalve Van Zoghel, weigerden overigens ook Warry van Wattum en Virgil Breetveld, die op een betere aanbieding wachten, al bij te tekenen.
Tussen de bedrijven door bewees arbiter Ab Schuurmans, dat zijn arbitrage er na het afknippen van zijn lange haar niet beter op geworden is.
Opstelling Dordrecht'90: Ensink; Atmodikoro, Wilsterman, Van Wattum, Langerak (geel); Rook, Lems (geel), Valke; Wouden (Pothuizen), Breetveld, Petta (Robbemond).
Fortuna Sittard: Hesp; Maessen, Samuel, Vergoossen, Szalma; Boessen (geel), Usta, Janssen; Van de Heuvel, Losada (Van de Zanden), Paul Jansen.