Feyenoords linkerspits Regi Blinker vecht een vinning duel uit met Roël Liefden van Dordrecht'90.

GEEN BEKERSUPRISE
De opvallend aanvallend ingestelde regerend landskampioen Feyenoord liep gistermiddag aan de Krommedijk geen blauwtje. De na de hervatting aan alle kanten rammelende brigade van Willem van Hanegem en Geert Meijer drong via een 0-2 zege met pijn en moeite tot de laatste acht in de nationale bekerstrijd door.
De tol, die de Kuipploeg in Dordrecht moest betalen, was echter hoog. John de Wolf haalde immers het einde van de bij vlagen zeer onvriendelijke en harde bekerpartij niet en Henk Fräser, Regi Blinker, Harvey Esajas en Joszèf Kiprich ontvingen een gele kaart.

Houthakker
Iets wat trouwens ook de Dordtenaren Wilsterman, Lems, Breetveld en Simons overkwam. Een primitieve houthakkersactie van De Wolf tegen Virgil Breetveld vormde in de 33ste minuut van de tweede helft de aanleiding tot de rode kaart van De Wolf.
Een beslissing, waarmee de dienstdoende arbiter Dick Jol, na het om verschillende redenen wegvallen van John Blankenstein, Jaap Uilenberg en Jan Wegereef aangesteld, uiteraard de supporters van Feyenoord de gordijnen injoeg. 'Hij is een broertje van Luinge', hoonde de Rotterdamse aanhang.

Warry van Wattum tracht met een sliding de bal van Hendrik Larson te ontfutselen.

Lachen
"Ik heb hem helemaal niet geraakt", wilde De Wolf na afloop doen geloven. "Kijk maar op de televisie. Ik had de intentie de bal te spelen. Toen ik rood kreeg, lag Breetveld op de grond en bij het weglopen begon hij te lachen en knipoogde hij naar mij".
De beelden op televisie stelden Feyenoords langharige verdediger zeker niet in het gelijk. Zijn actie was onbehouwen en hij raakte Breetveld wel degelijk.
"Ik heb vanmiddag overtredingen gezien, die niet op een voetbalveld thuishoren", liet Dordrecht'90-trainer Nico van Zoghel diplomatiek in het midden of hij de charge van De Wolf bedoelde.
Hoewel de zich 'genaaid' voelende De Wolf niets van een wraakactie ten opzichte van Breetveld wilde weten en ook de 'zaak Jansen' volgens zijn zeggen niet door zijn hoofd spookte, had de international de schijn tegen.
Breetveld wekte immers eerder de toorn van de Feyenoorders op door flink door te gaan op doelman Ed de Goeij en niet veel later ook een harde overtreding tegen invaller Rob Maas te maken.
Aan de andere kant probeerde juist uitgerekend De Wolf arbiter Jol er van te weerhouden, tevergeefs overigen, Breetveld na zijn doorgaan op Ed de Goeij een gele kaart te geven.
De randverschijnselen overheersten helaas dus weer eens. Over de wedstrijd, na rust een onvervalste partij vechtvoetbal, vallen helaas weinig positieve dingen te vertellen. Dordrecht'90 verweerde zich weliswaar goed, maar kwam er al snel achter dat eredivisieclubs nu eenmaal sneller fouten afstraffen dan eerste divisionisten.
Op het winnen van het kopduel van Henryk Larsson, die in de 12e minuut hoog opveerde bij een verre inworp van De Wolf, viel weinig aan te merken. Aan de volkomen vrije positie bij de tweede paal van Joszèf Kiprich, die simpel 0-1 binnen tikte, echter des te meer.
De wedstrijd leefde na deze vroege openingsgoal nauwelijks op. Beide ploegen bleven omzichtig opererend en schakelden via terugspeelballen veelvuldig de keepers in, waarbij de Dordtse ballenvanger de bal nogal eens verkeerd raakte.
Tot ergernis van Nico van Zoghel ('ik heb ze er nog zo voor gewaarschuwd') sloeg het achterin erg onzekere Feyenoord, waar door een overschot aan aanvallend ingestelde middenvelders het evenwicht zoek was, in de 37e minuut opnieuw munt uit een 'dood moment'.

Regi Blinker glipt langs de door de knieën gaande Roël Liefden.

Geluk
Regi Blinker stond met een onfortuinlijk door Jerry Simons weggewerkte hoekschop aan de basis van de 0-2. Een treffer, waarvoor Henk Fräser met het nodige geluk tekende. De in één keer genomen inzet van Fräser stuiterde via de onderkant van de lat achter Ricardo de Jongh binnen.
De daaropvolgende fase was voor de 8500 toeschouwers, waarvan het gros nadrukkelijk Feyenoord steunde, veruit het aantrekkelijkst.
Dordrecht'90 wierp de schroom van zich af en roerde zich via topscorer Virgil Breetveld. Zijn in één vloeiende beweging genomen inzet spetterde maar net naast het doel van de niet geheel fitte nationale doelman. De lange goalie nam niet veel later een 'poeier' van diezelfde Breetveld op de vuisten, waarna Michel Langerak in de rebound geen doeltreffende vuist kon maken.
In plaats van 1-2 werd het nu bijna 0-3. Een score, waarvoor Feyenoord voor rust drie keer in de gelegenheid kwam. Rob Witschge strandde echter op De Jongh, Kiprich liep een voorzet van Larsson naast een vrijwel leeg doel en de Dordtse Hongaar maakte tevens nog een keer in zeer kansrijke positie hands.

Het gewraakte moment uit Dordrecht'90 - Feyenoord in beeld. John de Wolf, liggend, heeft Virgil Breetveld onderuitgehaald. De aanvoerder van Feyenoord kreeg voor deze actie de rode kaart van scheidsrechter Jol, die ook nog acht keer geel gaf.

Geprikkeld
Derhalve bleef de altijd 'linke' 0-2 op het bord staan. Een score, die het allengs meer geprikkeld rakende Feyenoord helemaal niet zinde. De 'aansluiter' dreigde dan ook diverse keren. Gelukkig voor Feyenoord bewees Ed de Goeij andermaal van uitzonderlijke klasse te zijn. Echte schoten kreeg de Gouwenaar vrijwel niet te verwerken, maar zijn intercepties op de rand en ver buiten de 'zestien' kenden een geweldige moeilijkheidsgraad.
"De Goeij is van wereldklasse", overdreef oud-doelman Nico van Zoghel met geen woord. "Bij een gewone keeper gaan er zeker twee in".
Door het drukken van Dordrecht'90, waar Gerrie Slagboom na rust ten faveure van Eric van de Merwe niet meer terugkeerde, kreeg Feyenoord, dat Ulrich van Gobbel geblesseerd zag afhaken, uiteraard diverse mogelijkheden om de thuisclub het genadeschot te geven.
Door een gebrek aan accuratesse bij de Rotterdammers, waar Henryk Larsson na rust tegen Maarten Atmodikoro beduidend minder in de melk te brokkelen had, viel dit 'schot' niet.
Waarvoor de wel erg onbeholpen acterende John van Loen, Henryk Larsson en Regi Blinker hadden kunnen tekenen.

Ondoordacht
Na de ondoordachte actie van De Wolf namen Van Hanegem en Meijer de handige Zweedse international, die stellig een aanwinst op de Nederlandse voetbalvelden is, uit de strijd en kwam Peter Bosz meehelpen de voorsprong te verdedigen.
Een marge, die dus vooral dankzij Ed de Goeij intact bleef.
"Mijn ploeg heeft naar behoren gespeeld", complimenteerde Van Zoghel 'zijn' Dordrecht'90 tenslotte terecht.