Ronald Lengkeek (tweede van rechts) op weg naar het vierde doelpunt voor Sparta. Hij is Jaap Bloem al gepasseerd, terwijl Wim van der Steene te laat komt om hem de voet dwars te zetten.

Krediet
Bij de start van de competitie heeft de Dordtse eredivisionist een portie krediet meegekregen wat betreft het inspelen. Met de week neemt dat krediet af en zoals de zaken er op dit moment voorstaan, gaat DS beslist geen gouden toekomst tegemoet. In tegenstelling tot vorig seizoen, is het middenrif van dit moment geen bolwerk meer waar tegenstanders tegenop zien. Juist op momenten dat - en dat mocht toch in ieder geval worden verwacht - de tegenstanders achter de spelers van DS hoorden aan te draven, draaide Sparta - zonder dat het een strobreed in de weg werd gelegd - de rollen om. De agressiviteit waarmee zwakke plekken kunnen worden verbloemd, was gisteren al evenmin te bespeuren. Viel dat in de eerste helft, met de harde wind tegen, nauwelijks op, de wijze waarop een elftal in zijn totaliteit met de wind mee zijn noodlot tegemoet ging, was opmerkelijk. Oefenmeester Bert Jacobs van Sparta glimlachte fijntjes. Het had met name in de tweede helft een Dordtse stormloop verwacht. En wie eigenlijk niet. Als trainer mag je in de handen wrijven als een tegenstander óf het niet op kan brengen, óf te weinig inzicht weet aan te dragen om de moeilijkheidsfactor te kunnen vergroten.

John Linford scoort met een bekeken lob het enige doelpunt voor DS. Bas van Noordwijk is kansloos bij he juweeltje van de Engelsman.

Angstige haas
DS kon het wellicht beide niet, want op het moment dat John Linford de ploeg naar een 'bevrijdende' voorsprong tilde, kroop de ploeg als een angstige haas in elkaar. Met vaak elf man op eigen helft gaf het Sparta een dodelijk wapen in handen, met name omdat de technische balvaardigheid bij de Spartanen hoger moest worden aangeslagen. Een tegenstander blijven volgen tot in zijn eigen strafschopgebied is niet alleen zinloos, het betekent naast het slopen van krachten - als er één tegen één wordt gespeeld - dat de tegenpartij altijd één man aanspeelbaar weet. Sparta had die man in Edwin Olde Riekerink. Hij maakte het middenveld van Sparta tot een voor DS'79 onneembare barrière. Overigens wel in de hand gewerkt door de almaar achteruit lopende middenvelders van DS.

Linford
Eén speler van DS heeft in ieder geval de critici het zwijgen opgelegd. John Linford scoorde niet alleen, maar scheidsrechter Severijn had geen kind aan hem al werd hij maar al te vaak door twee Spartanen in de tang gehouden. Met de wind mee als twaalfde man was het de gewoonste zaak van de wereld dat Sparta zijn aanvallende dadendrang kon ontplooien. De verdediging van DS werd daar evenwel niet warm of koud van en ontregelde bekwaam - toen ging dat wel - de Spartaanse actie. Goed uitverdedigend kwam DS zelfs aan de gevaarlijkste actie toe zoals in de zevende minuut waarin Geert Meyer met een afgemeten voorzet het hoofd vond van Linford die maar net naast kopte.

Ron van den Berg kopt Sparta op gelijke hoogte (1-1) met DS'79. Wim van der Steene is, zoals zo vaak in het duel met de Rotterdammers, een kansloze toeschouwer.

Maatstaf
De hartverwarmende inzet van twee elftallen was zelfs maatstaf voor een gezien de omstandigheden redelijk en vooral boeiend voetbalspektakel, hartverwarmend gesteund door een naar warmte snakkend legioen. Bleef DS in de eerste helft goed overeind, het leek zelfs op weg om voor eigen publiek eindelijk waar te maken wat het al weken nastreeft; een overwinning in eigen huis. In de zevende minuut van de tweede helft, waarin Peter Matena was gewisseld voor Hakim Braham, stormde Linford zo vrij als een vogeltje op doelman Bas van Noordwijk af. Met een bekeken wippertje stelde hij Van Noordwijk voor een voldongen feit: 1-0. Vanaf dat moment begon in feite de ellende. In plaats van met de wind als bondgenoot Sparta onder druk te zetten, liet DS zijn tegenstander komen. Vaak elf spelers in het eigen zestien metergebied, zonder aanspeelpunten of onbereikbaar door het grote gat tussen aanval en verdediging. Het was vragen om moeilijkheden die dan ook niet uitblijven. Te traag ingrijpen van Gorter leidde tot een vrije trap voor Sparta - de vrijstaande Ron van de Berg kreeg daaruit de bal vol op het hoofd geplaatst. Voor Jaap Bloem was er geen houden aan: 1-1. Twee minuten later richtte Lengkeek de bal nog op de lat, doch één minuut daarna lag de bal voor de tweede maal achter Bloem. Leen van Oosten zocht en vond vanuit de achterste lijn alle vrijheid op het middenveld, nadat hij even van plaats had gewisseld met Louis van Gaal. Van zeker dertig meter joeg hij de bal achter de kansloze Bloem: 1-2. DS sputterde tegen, dat wel en een kogel van Gorter verdween maar net over de kruising in het heelal, het bezat echter niet de macht om het sterk gegroepeerd voetbal van Sparta, afgewisseld met strakke passes over links en rechts, te ontregelen. De totale wanorde in de gelederen van DS werd nog eens onderstreept op het moment dat Edwin Olde Riekerink - al weer op het middenveld - zich rustig een hele slag mocht omdraaien om vervolgens dodend aan te leggen: 1-3. Het leed was voor DS nog niet geleden, want in de 39-ste minuut flitste Ronald Lengkeek gladjes door de Dordtse linies en gaf, voor hij gedwarsboomd kon worden, het beslissende tikje voor 1-4. Met een kopbal van Linford tegen de paal nam DS afscheid van een wedstrijd waarin het akelig met de billen bloot was komen te staan.

Scoreverloop
DS'79 - Sparta 1-4 (0-0). Terrein Krommedijk. Toeschouwers 3500. Scheidsrechter Severein.
Scoreverloop: 52e min. Linford 1-0, 63e min. Ron van de Berg 1-1, 66e min. Van Oosten 1-2, 71e min. Olde Riekerink 1-3, 84e min. Lengkeek 1-4.
DS'79: Bloem; Wijnberg, Mühren, Lees, Bartelings; Gorter, Van der Steene, Spaan (Melis); Matena (Braham), Linford, Meyer.
Sparta. Van Noordwijk; Blind, Van Oosten, Andriessen, Verbeek; Van de Berg, Van Gaal, Lengkeek; Olde Riekerink, Holverda, Van de Weel (Eijer).