 Rutjes trok ook fanatiek mee ten aanval en bedreigt hier doelman Bloem. |
Bij Excelsior oogstte John Linford uitsluitend verwensingen. De invaller van DS'79 voorlopig tot december gehuurd van Ipswich Town, maakte zich in nog geen twintig minuten verre van geliefd op Woudestein. „Die idioot hoort niet thuis op het voetbalveld", luidde de algemene klacht tegen deze in de eredivisie nog tamelijk anonieme belhamel, indirect verantwoordelijk voor het verlies (1-0) tegen DS'79. Trainer Hans Dorjee van de Dordtse debutant liet de Engelse spits halverwege de tweede helft op de voortkabbelende wedstrijd los. Op zich was het al frappant dat de topscorer van DS'79 tussen de wisselspelers schuilde in de dug-out. „Hij moet leren ook het vuile werk te willen opknappen", lichtte Dorjee later de maatregel toe, duidelijk een reactie op de nederlaag van afgelopen woensdagavond tegen Roda JC.
Ingeseind
De tijdelijke degradatie frustreerde Linford merkbaar. Dorjee: „Vrijdag
op de training was hij al bezig. Praten en vervelend zijn tegen zijn eigen
ploeggenoten". Die bui nam hij mee bij zijn invallen tegen Excelsior,
dat voor hem was gewaarschuwd. Dorjee. „Jacobs had zijn verdediging
natuurlijk ingeseind. Het is nu eenmaal een vreselijk agressief mannetje".
Maar de kennismaking verraste niettemin met name Graeme Rutjes, voorstopper
van Excelsior. Normaliter een voorbeeld van discipline en beheersing.
Daartoe zichtbaar uitgelokt trapte hij gisteren in de koste tijd in de
provocaties van Linford. Het kostte hem zelfs een derde gele kaart. Vandaar
de dodende blikken van Excelsior na afloop in de richting van deze onrustzaaier:
lang, ongeschoren en voor de duivel niet bang. „Hij doet een beetje
denken aan David Loggie bij Sparta. Er valt nog veel te slijpen aan hem.
De tegenstanders moeten hem alleen niet gaan zoeken, want dan krijgt hij
gauw zijn faam tegen", voorzag medeaanvaller Geert Meijer met enige
zorg. Uit zelfbescherming haalde trainer Dorjee de stormram zes minuten
voor tijd alweer terug naar de kant. „De rode kaar hing hem boven
het hoofd". In die zin had scheidsrechter Ignace van Swieten zich
ook uitgelaten tegen Linford. „Als hij nog één keer
wat zou uitvreten, kon hij meteen vertrekken". Dat zweemde naar klassenjustitie,
want zowel Rutjes als Ton Pattinama maakte zich schuldig aan natrappen
tegen de explosieve Engelsman. Vooral Rutjes liet zich gek maken en incasseerde
terecht geel. Hij ontsnapte bij zijn vergeldingsactie trouwens nog aan
rood.
 Doelman Jos Smits en zijn maten boden koel weerwerk tegen een bij vlagen furieus aanvallend DS'79. |
Onmacht
De komst van Linford wekte de saaie vertoning in Rotterdam uit zijn gedommel.
Een uur lang verveelden Excelsior en DS'79 de toeschouwers met hun offensieve
onmacht. De thuisclub was iets meer in balbezit, schakelde ook wat minder
stroef over van de verdediging op de aanval, maar botste op de sober door
Gerrie Mühren geleide achterhoede en in laatste instantie op de niet
te passeren doelman Jaap Bloem. De 0-0 was ook nooit verdreven, wanneer
niet ene John Linford ruzie had mogen zoeken in het Rotterdamse strafschopgebied.
Teleurgesteld
„Geen van tweeën verdiend de overwinning", morde Excelsior-trainer
Rob Jacobs naderhand. „Het meest teleurgesteld ben ik in de derde
gele kaart van Rutjes. Hij had geen eigen rechter mogen spelen. Wat ik
denk van die Linford? Hij staat met de vrije trap tegen hem wel aan de
basis van de overwinning voor DS. maar geef mij persoonlijk maar Marco
van Basten of John Bosman van Ajax als spits." Op Woudenstein openbaarde
Linford zich meer als de wildeman dan als de geschoolde spits. Maar met
een beetje meer zelfcontrole kan hij van veel waarde zijn voor DS'79.
De Dordtse nieuwkomer lijkt, net als hij, ook meer dan een toevallige
voorbijganger in de eredivisie. Dorjee heeft in elk geval het voordeel
dat hij over een ruime en vrij gevarieerde selectie kan beschikken. Dat
en de ruige inval van John Linford leverden DS'79 gisteren de eerste zege
op. „Zo'n gek zie je zelfs in het Engelse voetbal niet. Geen wonder
dat hij het daar niet heeft gemaakt", kon Excelsior zich maar niet
verzoenen met de onruststoker.