Koos Waslander maakt de vallende Harry Melis het leven moeilijk. Piet Wijnberg houdt de bal echter in Dordts bezit.

De bluf van Excelsior blijft de Rotterdamse eredivisieclub rendement opleveren. Na Ajax (1-1), PSV (0-0) en Sparta (2-1) wist deze keer DS'79 geen antwoord op de met veel grootspraak gelardeerde speelwijze van de formatie van trainer Rob Jacobs. Excelsior zegevierde met 0-2, en zette zo zijn ongeslagen record na de winterstop, doodgemoedereerd voort. „Ik was overtuigd van de goede afloop", pochte Jacobs, gesterkt door de prima resultaten en het daaruit voortvloeiende zelfvertrouwen. „Dit is frustrerend", reageerde Jacobs' collega Hans Dorjee - nog niet eens zo lang geleden baas van Jacobs bij Excelsior. De middenstander me het trainersdiploma doelde voor alles op de grove persoonlijke fouten die de Rotterdammers indirect aan de overwinning hielpen. Eerst liet doelman Jaap Bloem een simpele inzet van Koos Waslander onbeholpen door zijn benen rollen. Later miste Edwin Gorter vanaf elf meter een unieke kans op 1-2. „Als je je dit meent te kunnen veroorloven, dan ben je als elftal weg. Individuele fouten doen ons trouwens veel te veel naar mijn zin de das om", jammerde Dorjee, de blik op oneindig, aan een stuk door. Voor Dorjee was de realiteit van gistermiddag dan ook uitermate pijnlijk. In Cor Lems en Edwin Gorter heeft Dorjee bijvoorbeeld de beschikking over twee heerlijk creatieve spelers.

Beentjes van de vloer aan de Krommedijk, met in de hoofdrollen Hakim Braham (r) en Aad Leenheer.

'Zoek'
Maar juist dit duo was tegen Excelsior onzichtbaar. De beide heren bezondigden zich aan het te veel lopen met de bal; tegen een agressieve tegenstander als Excelsior gewoon vragen om moeilijkheden. Waslander en de „Rotterdamse Hrubesch" Graham Rutjes, speelden daarnaast het spel uitstekend. Beiden gingen zo vaak mogelijk over vooral Lems heen. Dorjee: „Mijn middenveld was zoek". Waslander: „Wij hebben die jongens gewoon kapot gespeeld".

Op dreef
Tegen DS'79 was 'Rooie Koos' als vanouds op dreef. Aan beide Rotterdamse doelpunten had hij als de man van het voorbereidende werk een levensgroot aandeel. Waslander: „De voorbereiding is eigenlijk belangrijker dan het doelpunt zelf". Verder stoorde de oud-NAC'er naar hartelust, vrat hij kilometer na kilometer, en bezorgde hij zo niet alleen de van pretenties overlopende Lems en Gorter, maar ook oudjes als Niels Overweg en Gerrie Mühren (het zwakke centrum in de Dordtse defensie) een weinig prettige negentig minuten.

Risico's
„Ik speel met dezelfde instelling als die ik bij NAC had. Alleen, voor de ene trainer wil ik wel eens wat meer doen", verklapte Waslander nauwelijks iets. „Jacobs is een goede trainer die van lekker bluffen in het veld houdt. Dat is ook mijn stijl. Daar ga ik fanatiek in mee. Natuurlijk, het houdt risico's in. Maar dat vind ik nou juist het leuke van voetbal". Tegen DS'79 hoefde Excelsior echter geen moment angst te hebben voor een verkeerde afloop van het avontuur. Want daarvoor speelden de Dordtenaren te zwak, niet creatief, eigenlijk gewoon goed lamlendig.