DS-aanvaller Harrie Melis belaagt Excelsior-verdediger Aad Leenheer.

DS ZIT NOG MUURVAST
DS'79 is gisteren wel heel nadrukkelijk gepromoveerd tot degradatiekandidaat. Het verloor het vierpuntenduel tegen Excelsior met 0-2, een verlies waardoor de problemen zich ruim opstapelden, want wie is nog bij machte bij DS het gekreukelde vertrouwen te herstellen? De ongekende druk op de spelers werd aan de Krommedijk rijkelijk geïllustreerd met een misser van Jaap Bloem - die een bal tussen zijn bene door liet glippen - en Edwin Gorter, die een strafschop ruim miste.

Noodrem
De noodrem werd door oefenmeester Hans Dorjee tevergeefs beproefd, want het verwijzen van Ad van der Linden en Jacques den Bakker naar de reservebank helderde niets op. Voor hem gold dat Ad van der Linden het te moeilijk heeft met zijn directe tegenstander en aan aanvallende impulsen niet toekomt. Voor Jaques den Bakker, die wel aanvallende acties aandurft, was het vele balverlies in voorgaande duels er de oorzaak van dat Hans Dorjee de voorkeur gaf aan de meer degelijk spelende Cees Spaan. Met Wijnberg op rechts en Spaan op links veranderde er echter niet veel. De problemen liggen bij DS op een ander vlak. En die kwamen in het treffen met Excelsior sterk aan het licht. De middenlinie van de Dordtse eredivisionist is niet bij machte om het spel te bepalen. Cor Lems en Edwin Gorter lopen meterslang met de bal, met een vrijwel nihil rendement. Hakim Braham die het weer eens vanuit de tweede lijn mocht proberen, werkte hard doch kwam aan het afmaken van een actie niet toe. Daarnaast worden er aanvallend een schrikbarend aantal kansen om zeep gebracht, al mag daarbij worden aangetekend dat doelman Jan Stroomberg van Excelsior zijn ploeg op cruciale momenten uit de crisissfeer haalde.

Gorter ziet strafschop naast.

Werken
Maar Excelsior had meer. Er was de wil om keihard te werken en het vertrouwen in een goede zaak. Dit vooral gesteund op de voortreffelijke kwaliteiten van Ton Pattinama en het enorme loopvermogen van Koos Waslander. Voeg daarbij het bekwaam brekende werk van Steve Wasiman die tot tweemaal toe een doorbraak van DS verijdelde en die het beslissende tweede doelpunt scoorde, en het verschil is duidelijk. Wat Excelsior wel verstond, het aanschuiven - zowel in verdedigend als in aanvallend opzicht - van de linies, dat kwam DS in grote mate tekort. Iedere afgeslagen aanval van DS betekende balbezit voor Excelsior, omdat de ploeg de ruimt vulde tussen aanval en verdediging. Zelfs de terugkeer van Gerrie Mühren vermocht niet die inbreng te geven die noodzakelijk moest zijn om DS te doen opveren. Al had het daar in het begin alle schijn van. DS'79 begon immers fris van de lever en Harry Melis - die overigens weer geen enkel duel won - kopte na een voorzet van Jaap van der Wiel het net over. DS oogde speltechnisch nog aantrekkelijk op het moment dat Cor Lems de bal vlekkeloos bij Peter Matena inleverde, die slechts op de rand van buitenspel werd teruggefloten.

Doeltreffend
Inmiddels had Wasiman al tweemaal doeltreffend aan de noodrem getrokken door eerst Peter Matena en vervolgens Hakim Braham de doortocht naar het doel te beletten. Lang duurde het Dordtse offensief niet en in de veertiende minuut kreeg de thuisclub de eerste domper te verwerken. Een slechte pass van Piet Wijnberg luidde een Excelsior aanval in die via Waslander dreigde dood te lopen op doelman Jaap Bloem. Waslander vuurde en Bloem liet de bal tussen zijn benen door glippen. De vrijstaande Greame Rutjes tikte de bal jubelend over de doellijn: 0-1. DS'79 stond eens met 0-1 achter en dat was een nieuw aspect, gezien het verleden waarin het altijd een voorsprong van die marge verspeelde. Natuurlijk bleef de ploeg weinig anders over dan puur op de aanval te spelen. Om Excelsior uit zijn evenwicht te halen waren echter andere wapens nodig dan de door DS werden gebruikt. Er zat veel te weinig vaart in de aanvallen en er zat veel te weinig variatie in de korte combinaties waarmee het centrum van de Excelsior-verdediging werd bestookt.

Hakim Braham lost, terwijl hij Steve Wasiman van zich heeft afgeschud, een kogel in de richting van het Excelsiordoel. Tevergeefs.

Doelman
Noem het pech, of onkunde, of wat dan ook, maar DS'79 speelde niet alleen tegen zichzelf doch met name ook tegen de voortreffelijke doelman Jan Stroomberg. In een kwartier tijd stopte Stroomberg een ver verrassend schot van Peter Matena, een goed gerichte kopbal van Niels Overweg, een hard laag schot van Cor Lems en een spetter van Harry Melis. Kansen uit goede uitgangsposities werden gemist, wat het zelfvertrouwen allerminst ten goede kwam. Het matige duel dobberde voort met DS'79 veelvuldig in balbezit, doch Excelsior als veruit de beste ploeg. Eén minuut voor de rust bleef DS nog als een mirakel overeind toen Waslander, na aanspelen van Pattinama, de bal zag geblokkeerd door een uitgestoken been. Met een boog keerde de bal naar Waslander terug, die over Jaap Bloem, doch ook over de lat kopte.

Stormram
Met Jacques den Bakker voor Jaap van der Wiel als nieuwe stormram in de aanval, trachtte Hans Dorjee het onheil af te wenden. DS'79 dreigde meteen via de linkerflank. De actieve Peter Matena stuurde de bal naar Jacques den Bakker, die echter Jan Stroomberg al evenmin tot capitulatie wist te dwingen.

Doelman Jan Stroomberg wordt fel belaagd, doch ook in deze netelige situatie bleef hij onwrikbaar overeind.

Nieuw wapen
Excelsior wierp, met de zon tegen, in de tweede helft een nieuw wapen in de strijd; die van de verre uittrap van Stroomberg. Terwijl de verdediging van DS in alle haast de buitenspelval open trachtte te zetten, stormde Gream Rutjes vanuit de verdediging naar de frontlinie. Rutjes zette Waslander aan het werk die op zijn beurt Henk van Goozen in stelling bracht. Via de binnenkant van beide doelpalen recamboleerde de bal uiteindelijk voor de voeten van Van Tour, die te gehaast naast schoot.

Mars
De actie benadrukte nog eens dat Excelsior met name aanvallend veel meer in zijn mars had dan het steriele spel van DS, waar het goed raad mee wist. Daarbij verstond Excelsior de grote kunst om de bal binnen de ploeg rond te spelen, met als gevolg vruchteloos gedraaf van Dordtse spelers die er geen raad op wisten.

Gewogen
Eigenlijk was DS al gewogen en te licht bevonden, want inmiddels prijkte 0-2 al op het scorebord. Het wapen van Stroomberg wierp zijn nuttig effect af op het moment dat Cor Lems met het hoofd de bal miste en Steve Wasiman de bal voor de tweede maal achter Bloem joeg. Toch had Edwin Gorter het tij voor DS kunnen doen keren. In de dertigste minuut werd Peter Matena door Eddy Ridderhof onderuit geschopt. De voortreffelijk leidende scheidsrechter Mulder kende geen pardon: strafschop. Edwin Gorter, in oefenduels de meest scorende schutters, kon DS weer in de race brengen. Loeihard schoot hij meters naast. Waarmee hij de doffe ellende bij DS slechts onderstreepte.

Scoreverloop
Scoreverloop: 14e min. Greame Rutjes 0-1, 69e min. Wasiman 0-2. Toeschouwers 3500. Scheidsrechter Mulder.
DS'79: Bloem; Wijnberg, Mühren, Overweg, Spaan; Lems, Braham, Gorter; Van der Wiel (Den Bakker), Matena, Melis (Vlot).
Excelsior: Stroomberg; Leenheer, Van der Padt, Rutjes, Ridderhof; Wasiman (Spaans), Van Tour, Pattinama; Beukers, Van Goozen, Waslander.