Terug op vertrouwde Nijmeegse bodem weerde Nico de Bree zich voortreffelijk in het doel van DS'79. Mede aan zijn optreden danken de Dordtenaren de 'herkansing' op eigen veld , op 18 januari.
DS'79 BLIJ MET DE BREE
NEC en DS'79 hebben het duel voor de derde ronde van het toernooi om de vaderlandse voetbalbeker op 1-1 afgesloten en dat houdt een reprise van de voorstelling in die wordt woensdagavond 18 januari aan de Dordtse Krommedijk gegeven. Voor de toeschouwers valt te hopen dat de opvoering van een beter gehalte zal zijn dan deze kille zondagmiddag in De Goffert. Want er viel voor de 1500 kijkers bijzonder weinig te genieten. DS'79-trainer Hans Dorjee voerde als verontschuldiging wel aan dat je na de winterstop niet het allerbeste mag verwachten, maar als tribuneklant blijf je toch recht houden op redelijke waar. En daaraan ontbrak het, een enkele uitzondering daargelaten, in dit Cupduel. Een van die gunstige "buitenbeentjes" was Nico de Bree. De 39-jarige stand-in voor Jaap Bloem bleek eropuit te zijn in de Nijmeegse voetbalburcht, waar hij zes seizoenen voor NEV uitkwam alvorens 12 jaar geleden zijn heil in België te gaan zoeken, te tonen dat hij het vak allerminst was verleerd. Hans Dorjee was dan ook bijzonder tevreden over het optreden van de "huurling": „Ik doe met een gerust hart weer een beroep op hem voor de competitie-uitwedstrijd van zaterdagavond tegen Go Ahead Eagles".

Laag pitje
Vooral in het eerste halve uur stond de wedstrijd op een bijzonder laag pitje. Van Cupkoorts viel niets te bespeuren en dat vormde in het bijzonder voor de zo geslonken Nijmeegse aanhang een bittere tegenvaller. Die leefde nog in "Barcelona"-sferen en zag vol afgrijzen dat DS'79 zonder tot grootse verrichtingen te geraken een niet te ontkennen meerderheid opbouwde. Na zeven minuten was het al raak voor de Dordtse formatie. Harry Melis bereikte met een simpel pasje Hakim Braham, die volkomen was vrijgelaten. De centrumspits reageerde eigenlijk niet vlot genoeg maar zijn schot trof tenslotte toch doel omdat de bal via de rug van de Nijmeegse laatste man Dick Mulderij een voor doelman Wim van Cuyck een niet meer te achterhalen curve beschreef. Het leek voor DS'79 een fluitje van een cent te zullen worden doch dat pakte anders uit. Sije Visser begon zich nadrukkelijk met de bewaking van Braham te bemoeien en deed dit surveillancewerk met zo'n overgave dat er voor de donkere aanvaller geen enkele er meer viel te behalen. In offensief opzicht bleef NEC lang in gebreke. Tekenend voor het aanvallende onvermogen was dat Nico de Bree pas na een kwartier het eerste schot - van Henk Grim - te verwerken kreeg. Het ging hem bijzonder vlot af. Toch kreeg de thuisploeg gaandeweg wat meer vat op de handelingen. Nadat Terry Lees met een ver schot bijna succes oogstte voor DS'79 durfde Sije Visser het af en toe aan zich met de activiteiten in het voorste gelid te bemoeien. Braham was inmiddels zo timide geraakt dat er van hem geen enkel gevaar meer was te duchten. Bij een van die doorstoten had de vroegere Schiedammer nog alleen met De Bree af te rekenen doch de venijnige inzet van amper een meter of vijf ketste af op het nog altijd stevige lichaam van de bijtijds uitgelopen "Belg".


Scheidsrechter Blankenstein wijst resoluut naar het midden op het moment dat de spelers van DS zich al naar eigen helft begeven. Onder dreigende protesten van de spelers van NEC keurde hij het doelpunt van Edwin Gorter, die uit een vrije trap had gescoord, alsnog af.

Verwarring
Acht minuten voor de onderbreking werd het evenwicht toch hersteld. Een verre worp van de specialist op dit gebied Toon Willemse veroorzaakte zoveel verwarring in de Dordtse defensieve gelederen dat Ron de Groot van nauwelijks een meter de bal over de lijn kon schuiven. Een minuut later honoreerde scheidsrechter Blankenstein een grove charge van Carlos Aalders ten opzichte van Braham met een vrije trap. Het duurde vrij lang voordat het Nijmeegse muurtje was geformeerd en de juiste afstand in acht had genomen. Blankenstein snelde toe om het zaakje met eigen handen te regelen maar had inmiddels wel een fluitsignaal verstrekt. Edwin Gorter bedacht zich geen ogenblik en werkte het leer van zeker twintig meter als een streep achter Van Cuyck. De arbiter kende het doelpunt toe maar kreeg heel NEC op z'n nek. Hij liet zich ertoe verleiden z'n grensrechter Biemens te consulteren en op diens advies herriep hij z'n beslissing. Hans Dorjee had terecht voor de treffer geapplaudisseerd en haalde na afloop berustend de schouder op: „Bijzonder spijtig, het werd hierdoor al harder en harder." Dat mag inderdaad wel worden gezegd. Haalde Blankenstein in de eerste helft alleen een gele kaart tevoorschijn aan het adres van Sije Visser, die Braham wat al te rigoureus had aangepakt, in het tweede bedrijf moest de arbiter er drie uitdelen. Aan NEC-kant werd John Vievermans met het bestraffende document geconfronteerd nadat hij Jaap van de Wiel, die een half uur voor tijd de tegenvallend acterende Geert Meijer was komen te vervangen, in een allerminst vriendelijke heupzwaai had genomen. Bij DS'79 waren de boosdoeners Cor Lems met een fors uitgevallen tackle naar Ron de Groot en Wim van de Steene, die zich aan Michel Mommertz vergreep. Het was voor de gelegenheids laatste man bij de Dordtenaren de derde, zodat hij een poosje kan gaan uitblazen. Dorjee: „Niet erg verstandig van hem om met al twee gele kaarten op zak in z'n gevaarlijke situatie toch zo hard tussenbeide te komen. Dat is er om vragen. Gelukkig is Piet Wijnberg weer van z'n schorsing af, maar op die manier wordt het wel bijzonder moeilijk om een goed ingespeeld team op de been te brengen." Tussen die bedrijven door werd zowaar soms ook nog geprobeerd echt te voetballen. De Bree kreeg de handen op de Dordtse bank op elkaar toen hij Henk Grim met een flitsende reactie een goal ontzegde en aan de andere kant was Peter Matena, die in het laatste kwartier Cor Lems verving, een paar keer bijna matchwinnaar. Dertig seconden nadat de besnorde invaller zijn opwachting had gemaakt kopte hij uit een voorzet van de in de slotfase bijzonder aanvalslustige verdediger Jacques den Bakker bijna in maar Van Cuyck kon er nog net een vingertje tussen krijgen. Pech was dat een kopbal van Jaap van de Wiel buiten bereik van de Nijmeegse doelman tegen een paal belandde en zo moeten beide ploegen het straks nog een keertje overdoen.