Peter Matena, die in de tweede helft de DS-gelederen kwam versterken, vuurt hier koppend op het doel Van Cuyck. Sije Visser was hij de baas, maar een reflexbeweging van Van Cuyck belette vervolgens dat DS opnieuw een voorsprong zou nemen.

In het Goffertstadion in Nijmegen heeft DS’79 de ware Nico de Bree leren kennen. Eens vierde de tijdelijke in Dordtse dienst zijnde doelverdediger grote triomfen in het fraai ogende stadion. Ruim dertien jaar had, nadat hij er zijn laatste wedstrijd speelde, die herinnering reeds ruimschoots doen vervagen. Nico de Bree, in alle nood door DS’79 opgeroepen na de armbreuk van Jaap Bloem, sleepte de Dordtse vertegenwoordiger naar een replay in het nationale bekertoernooi. Het werd in Nijmegen 1-1, maar de balans had zowel in Nijmeegs als in Dordts voordeel kunnen uitvallen. DS’79 mocht uiteindelijk de meest aanspraken doen gelden. Niet omdat het zoveel beter speelde dan de tegenstander, maar met name omdat scheidsrechter Blankenstein een glaszuivere treffer van DS - die hij eerst goedkeurde - na een dreigende houding van een groot aantal spelers van NEC, alsnog annuleerde. Vier minuten voor de rust manifesteerde Blankenstein zijn onmacht en maakte hij van het tot dan toe ‘rustige’ duel een meer dan bikkelhard bekertreffen.

Gele kaarten
Met vier gele kaarten trachtte de scheidsrechter, aan Vievermans en Visser van NEC en aan Lems en Van der Steene (zijn derde), het duel in betere banen te krijgen. Het vertrouwen had hij echter allang verloren, omdat hij in de ogen van de spelers aan weerszijden te veel op het verkeerde ‘paard’ had gewed. De winst voor DS’79 zit hem duidelijk in de ‘nasleep’ van het treffen in Nijmegen, want met de opbrengst van de 1500 betalende toeschouwers kwam de Dordtse ploeg maar net uit de onkosten. Driemaal trad DS’79 inmiddels aan voor het nationale bekertoernooi en driemaal werd het er geen cent rijker van. De tweede wedstrijd tegen NEC kan in ieder geval de kas wat beter vullen. Wil DS de kwartfinales van het toernooi bereiken, dan zal het toch hel wat beter voor de dag moeten komen dan gisteren in Nijmegen.

Nauwelijks
Wim van der Steene, die de plaats van de geblesseerde Gerrie Mühren opvulde, zal als libero nog moeten leren dat de laatste lijn zijn positie is. Tenminste hoofdzakelijk. Hij trok zoveel mee naar voren en liep dermate veel met de bal dat de flankverdedigers Van der Linden en Bakker nauwelijks kans kregen om zich in het aanvalsgeweld te wagen. In de middenlinie, waarin Terry Lees een beste wedstrijd vertolkte, viel Edwin Gorter met name in de tweede helft tegen, terwijl in aanvallend opzicht Hakim Braham zich de les liet lezen door een superieure Sije Visser. Daarnaast onderhield DS’79 een veel te laag tempo om de eerste divisieclub echt te kunnen overrompelen. NEC weet sinds vorig seizoen hoe aantrekkelijk bekervoetbal - vooral financieel - wel kan zijn. Als vertegenwoordiger in het Europa Cup-toernooi voor bekerwinnaars, waarin het door Barcelona uiteindelijk de weg werd versperd, maakte het de degradatie minder zuur.

Terry Lees, onbetwist de beste op het middenveld, verleende verdedigend extra steun. Met een lob miste hij op een haar de winnende treffer voor DS79.

Motivatie
De formatie van Pim van der Meent had als extra motivatie in feite ook dat uitschakeling door DS dit keer niet alleen beperkt zou blijven tot het bekertoernooi, maar dat het er zeker niet meer in zal slagen om een al vrijwel verloren seizoen in de eerste divisie nog enigszins goed te maken. Kortom NEC wist wat het te wachten stond en handelde daar ook naar. Met de beperkte mogelijkheden bleek het bereid om op de loodzware grasmat spijkerhard te werken. Zelfs de achterstand van 0-1 al in de zevende minuut bracht het zelfvertrouwen niet aan het wankelen. Het gooide er nog een schepje bovenop, en mede omdat DS niet van plan bleek het tempo op te schroeven, hield het stand. Dit mede omdat het de buitenspelval met verve hanteerde en DS hardnekkig weigerde om die spelregel naar waarde te onderkennen. In de 36-ste minuut stond Nico de Bree voor de eerste maal echt paraat om de gelijkmaker te voorkomen. Bij een spetter van Sije Visser redde hij fraai, terwijl in de rebound Niels Overweg als reddende engel optrad. Het bleek uitstel van executie, want nauwelijks een minuut later daalde een ver ingegooide bal van Willemse verrassend in het centrum van de Dordtse verdediging. De bal werd weggetikt, doch voor de voeten van Ronnie de Groot, die Nico de Bree van dichtbij passeerde: 1-1. NEC, de cup-fighter, wilde meteen meer en stortte zich onvervaard in de aanval. Vier minuten voor het rustsignaal leek dat de ploeg noodlottig te worden bij een door Gorter ingeschoten vrije trap. NEC overleefde dit cruciale moment en putte daar zoveel moed uit dat De Bree, na een formidabele redding op een kopbal van Henk Grim, zelfs een achterstand voor DS moest voorkomen.

Tweede helft
DS kon zich vervolgens gaan opmaken voor een grimmige tweede helft, waarin NEC niet alleen werklust, maar tevens teveel overtredingen in de strijd bracht. Na een kwartier in de tweede helft zette Hans Dorjee Jaap van der Wiel in voor Geert Meijer. John Vievermans pakte de nieuweling in de Dordtse ploeg maar meteen fel aan, wat na het geel voor Visser en Lems, de derde gele kaart in het duel opleverde. Met Jaap van der Wiel ging het aanvallend in ieder geval al heel wat beter. NEC bleef niettemin hopen op succes en met name Grim en Jansen kregen alle gelegenheid de bordjes in het voordeel van de thuisclub te verhangen. De entree van Peter Matena bij DS voor Cor Lems keerde het tij. Matena was nog maar luttele seconden in het veld of hij zwiepte de bal na een scherpe voorzet van Jacques den Bakker richting NEC-doel

Reflex
Slechts met een reflex van de voet wist doelman Wim van Cuyck een doorboring te voorkomen. Binnen de minuut stuurde Den Bakker de bal opnieuw voor de doelmond en dit keer was het Jaap van der Wiel die in vogelvlucht naar de bal dook. De paal redde NEC op dat moment van de nederlaag, terwijl tellen later Matena maar millimeters tekort kwam om een gave combinatie tussen Melis en Gorter naar behoren af te werken. Bijna verknalde Hakim Braham daarna nog voor DS het uitzicht op de ‘dubbel’ toen hij de bal in de voeten van Frans Janssen schoof, die vervolgens te gehaast over schoot. Opmerkelijk was in de laatste twintig minuten overigens wel dat DS’79 daarin aanvallend zijn meest gevaarlijke momenten creëerde. Met Wim van der Steene wel achterin bleken de rushes van met name Jacques den Bakker dodelijk. Ze kwamen te laat om NEC alsnog de doodsteek toe te brengen, wat gezien de verhoudingen in het veld het beeld bepaald scheef had getrokken.

Scoreverloop
NEC - DS'79 1-1 (1-1). Terrein De Goffert. Scheidsrechter Blankenstein. 1500 bezoekers.
Scoreverloop: 7e min. Braham 0-1, 37e min. De Groot 1-1.
NEC: Van Cuyck; Willemse (Selbach), Mulderij, Visser, Vievermans; Aalbers, Mommertz, De Groot (Hoekman); Grim, Frans Janssen en Anton Janssen.
DS'79: De Bree; Van der Linden, Van der Steene, Overweg, Den Bakker; Lems (Matena), Lees, Gorter; Melis, Braham, Meijer (Van der Wiel).
Bijzonderheden: gele kaarten voor grof spel voor Visser, Vievermans (beiden NEC), Lems en Van der Steene (beiden DS).