Harry Melis tracht Frans Paymans (liggend), te omzeilen. De Dordtse spitsspeler kreeg echter niet een keer de gelegenheid om uit te blinken.

Meer inzet
NEC was, nadat het de eerste twintig minuten, wonderwel had overleefd, technisch niet de betere, maar de ploeg bezat een aantal kenmerken die DS'79 blijkbaar volkomen vreemd waren. Het toonde meer inzet, het vocht voor iedere centimeter en het voelde meesterlijk aan dat DS'79 aanvallend geen enkele vuist kon maken, waar het de afwerking betrof. Met het schaamrood op de kaken hebben de spelers van DS'79 afscheid moeten nemen van het nationale bekertoernooi, waarin de kwartfinales in feite voor het oprapen lag. Ze namen in Nijmegen hautain genoegen met een gelijkspel van 1-1 en dachten thuis het karwei wel even te klaren. Dat had inderdaad gekund, maar een overwinning krijgt geen ploeg in de schoot geworpen.

Onbegrijpelijk
Keihard werken is een eerste vereiste en intelligentie een tweede. Want het was onbegrijpelijk dat de aanval van DS als maar werd gevoed in het centrum van de aanval, waar Mommertz en Selbach heersten als vorsten en in de lucht nimmer een kopduel verloren. Alleen als DS de buitenkant van het veld opzocht, was er sprake van enige dreiging, al reikte die nimmer tot een voor NEC échte dreiging. DS schoot in vele facetten van het voetbal te kort, het bleek bijvoorbeeld niet in staat om een dermate hoog tempo te ontwikkelen, dat NEC daarbij het hoofd zou verliezen. Integendeel zelfs; het was DS'79 dat op beslissende momenten het hoofd verloor, waar NEC - gelouterd in het bekervoetbal - vakkundig van profiteerde.

Het moment dat Edwin Gorter drie tegenstanders zijn hielen heeft laten zien en onderuit wordt gewerkt. Zijn beloning bleef uit.

Aankunnen
Op het middenveld bijvoorbeeld bleek Anton Janssen, doch zeker ook de te harde Ronny de Groot, het gevecht met de middenlinie van DS best aan te kunnen, terwijl in de aanval de grillige Danny Hoekman zijn opponent Ad van der Linden voor grote problemen stelde. Vaak te grote. Harry Melis wist zich - hoe zwervend hij ook over het veld trok - niet een keer los te maken van zijn directe tegenstander Frans Paymans. Daarnaast had NEC in Wim van Cuyck een uitstekende doelverdediger, die zich foutloos door de wedstrijd laveerde. Hoe droevig is het gesteld met DS als slechts twee spelers met opgeheven hoofden het veld konden verlaten. Niels Overweg. Hij stond er, terwijl Edwin Gorter in feite alleen door domme pech geen bekroning vond voor zijn uitstekende spel. Hij was ook de enige die geen erkenning vond bij de voortreffelijk leidende scheidsrechter Bep Thomas. Nadat Gorter drie spelers op het verkeerde been had gezet, werd hij onderuit gehaald. Een overtreding waaraan Thomas voorbij ging en zodoende zijn enige fout in de wedstrijd maakte. Gorter claimde een strafschop en terecht, maar DS verdiende hem niet. Dat stond er tenminste nog tegen over. Gorter kende meer pech, want in een periode dat DS het heft nog wel in handen had, geselde hij met een gloeiende kogel de paal, terwijl doelman Cuyck een al even mooi schot tot nul wist te reduceren. Met Piet Wijnberg als laatste man en Terry Lees op zijn vertrouwde plaats op het middenveld hoopte Hans Dorjee dat er - mede omdat Jaap Bloem in het doel was teruggekeerd - meer rust in de laatste linie zou zijn. In ver vooruit geschoven positie trachtte DS zijn tegenstander buiten het eigen zestienmetergebied tot staan te kunnen brengen. Het leek de goede formule, al was NEC vanaf het begin niet bereid om zich op eigen helft te laten aftroeven.

Uitdelen
DS deelde de lakens uit, maar de 'vrijbuiters' van NEC benutte iedere gelegenheid om DS aan de tand te voelen. Het veelvuldige balverlies van Terry Lees en het opnieuw onnauwkeurig passen werkte er geducht aan mee dat NEC zich zonder noemenswaardige inspanning kon herstellen. In de zevende minuut reeds moest Edwin Gorter ervaren dat een speler, al is hij nog zo goed op dreef, een klein beetje geluk niet kan ontberen. Nadat Cor Lems door Ronny de Groot was neergelegd, kwam Gorter tot een schitterend schot. De kansloze Cuyck - die het geluk wel kende - werd door een paal op de been gehouden. Een tweede overtreding van Ronny de Groot noopte Thomas tot het trekken van de gele kaart om hem tot de orde te roepen. Nog steeds binnen de twintig minuten dat DS de wedstrijd wel dicteerde, lanceerde Niels Overweg een van de sporadische gevaarlijke Dordtse aanvalsacties.

Op artistieke wijze mist Hakim Braham van DS'79 de bal in de bekerwedstrijd tegen NEC.

In de weg
Via de opkomende Niels Overweg ging de bal vlot naar Hakim Braham, die Peter Matena als afwerker vond. Doelman Cuyck stond ook op dit moment een Dordtse inslag in de weg. En toen was het eigenlijk afgelopen. NEC verkleinde de speelruimte op het middenveld steeds meer en begon langzaam maar zeker richting Jaap Bloem te koersen. Jaap Bloem valt niets te verwijten. Hij plukte de ene na de andere met grote vastheid. Van rust was bij DS echter geen sprake. Daarvoor bleken Danny Hoekman, Henk Grim en Frans Janssen te dwingend te spelen. Na een toch weer goed ogende actie van DS was daar plotseling een geraffineerd overstapje van Carlos Aalbers en een verrassende omhaal van Henk Grim, waarbij de bal millimeters naast de paal suisde. DS had een gewaarschuwde ploeg moeten zijn, mar tijdens de rust was er niet veel bijgeleerd. De komst van Jaap van der Wiel bracht wat meer vaart in de viermansaanval, door het vuurwerk op de tribune met vuurwerk te beantwoorden. Wat het 'paalwerk' betreft was het duel snel in evenwicht, want in de derde minuut vuurde Paymans na een hoekschop op het houtwerk en overleefde DS de eerste doorboring. Het gemist van Peter Matena, die geblesseerd moest uitvallen, was een aderlating voor DS omdat daarmee de enige man die in de lucht nog iets wist te betekenen van het strijdtoneel verdween. Zijn invaller werd Geert Meyer. En daaraan beleefde Hans Dorjee en DS wel heel weinig plezier. Geert Meyer leed balverlies op een moment dat hij tijdig de bal naar Jacques den Bakker had kunnen - en moeten schuiven. Uit dat balverlies volgde een snelle counter van NEC, welke slechts door Piet Wijnberg ten koste van een overtreding kon worden ontregeld.

Akelig zuiver
Uit de vrije trap joeg Michel Mommertz de bal akelig zuiver langs de 'pratende' muur van DS achter Jaap Bloem: 0-1. De afgang zat er meteen in, want NEC weigerde die kostbare voorsprong met alleen maar te verdedigen veilig te stellen. Het trok opnieuw brutaal richting Bloem, die moest redden om een inslag van Grim te voorkomen. Een antwoord had DS nog, opnieuw een fantastisch schot van Edwin Gorter. Wim van Cuyck was evenwel niet te vermurwen. En nadat Gorter een strafschop was onthouden, werd DS in de 43-ste minuut definitief geveld. Ad van der Linden appelleerden voor buitenspel. Frans Janssen liep door en vuurde. Bloem redde. Grim vuurde opnieuw en Bloem redde weer. De vrijstaande Danny Hoekman maakte daarna aan alle onzekerheid voor NEC een einde en maakte de afgang van DS compleet: 0-2.

Scoreverloop
DS'79 - NEC 0-2 (0-0). Scheidsrechter: Thomas. Toeschouwers: 2000. Scoreverloop: 66. Mommertz 0-1, 87. Hoekman 0-2.
DS'79: Bloem; Van der Linden, Wijnberg, Overweg, Den Bakker; Lems, Gorter, Lees (46. Van der Wiel); Braham, Matena (60. Meijer), Melis.
NEC: Van Cuyck; Willems (71. Van Rossum), Mommertz, Selbach, Paymans; Aalbers, De Groot, Anton Janssen; Grim, Frans Janssen, Hoekman.
Bijzonderheden: Eerste wedstrijd in Nijmegen eindigde in 1-1. Gele kaarten voor NEC'ers De Groot en Selbach.