Geert Meijer (rechts) wees DS'79 de weg in het treffen met KV Mechelen. Triomfantelijk gaat de wijsvinger omhoog nadat hij 1-0 heeft gescoord.
FINALE DS'79 - EVERTON
DS'79 is gisteravond zeker niet met een onvoldoende uit de eerste wedstrijd van het vierde Drechtsteden voetbaltoernooi gekomen. De pupillen van Hans Dorjee acteerden in de eerste helft tegen de Belgische Runner Up KV Mechelen uitstekend. In de slotfase overleefde DS een Belgische wanhoopsoffensief en plaatste zich na de kostbare winst van 2-1 voor de finale van het toernooi. Donderdag komt DS'79 daarin uit tegen het favoriete Everton, dat Haarlem met 3-1 terug wees.

Blessureplaag
Geplaagd door blessures van Ad van der Linden, die komende week wordt geopereerd, de man die het middenveld van DS ruggengraat zal moeten geven, Wim van der Steene en Marcel Vlot, toonde het gehavende DS toch ruggengraat. Peter Matena die als rechtervleugelverdediger debuteerde, kan beslist terug zien op een redelijke wedstrijd, al zal hij zich in zijn aanvallende acties nog wat moeten inbinden. De verdediging van DS bleek, met Jaap Bloem in een vlekkeloze hoofdrol, het sterkste deel van het elftal. Met uitzondering van de benauwde slotfase, werden er weinig fouten gemaakt. De middenlinie vormt het grote zorgenkind voor Hans Dorjee. Het wachten op Van der Steene kan de trainer van DS niet kort genoeg duren.


Theo Kulsdom (rechts) toonde de nodige lef in de periode dat hij werd ingezet. De geroutineerde Bailey liet zich op dit moment echter niet verschalken.

Onervaren
Dennis van der Gijp deed het zeker niet slecht, maar zijn onervarenheid speelde hem beslist parten. De geringe voorbereiding, ten opzichte van de A-selectie, was mede de oorzaak dat hij het hoge tempo niet de baas kon. „Een kwestie van rijpen", vond Dorjee. En zo is het ook. Van der Gijp heeft talent en een goed overzicht, waarbij het tevens niet de bedoeling van de trainer van DS is om de onervaren jeugd definitief in te lijven. Dat de jeugd er bij DS niettemin aankomt, staat vast boven water, want ook Theo Kulsdom manifesteerde zich in de korte spanne tijd dat hij mocht opdraven, als een gretige linkerspits. De linkerkant is overigens, met de sterk opkomende Jacques den Bakker en Geert Meijer, het meest gevaarlijke aanvalsdeel van de Dordtse formatie, al zal de inbreng van spits John Linford, niet weggedacht moeten worden.

Echte spits
Linford is een echte spits, in de lucht sterk en hij kan tegen een stootje. De manier waarop hij bij het tweede doelpunt de bal op een presenteerblaadje voor de voeten legde, maakte hem eigenlijk tot matchwinnaar. Aanvallend ontbreekt het Harry Melis nog wat aan directheid. Zijn snelheid moet meer opleveren dan er in het duel met de Belgen uitkwam, omdat hij in de persoonlijke duels nog net dat kleine beetje flair miste welke hem tot de echte spits aan de rechterkant kan bombarderen. De rol die Hakim Braham tenslotte moest vervullen, is hem zeker niet op het lijf geschreven. Daarvoor miste hij te veel kansen.


John Linford (links), ijzersterk en gretig in de lucht, stond aan de basis van beide Dordtse doelpunten.

Missen
Het missen van een aantal kansen was er trouwens de oorzaak van dat DS'79 het in de slotfase wel bijzonder benauwd kreeg. Het va banque spel van KV Mechelen bracht de nodige paniek, die voorkomen had kunnen worden als DS een aantal doelrijpe mogelijkheden wat koelbloediger had afgemaakt. DS'79 - KV Mechelen bood de vierduizend toeschouwers in ieder geval een aantal aantrekkelijke en tevens spannende momenten. Vloeiende aanvallen werden afgewisseld met missers, die in de voorbereiding op de competitie normaal te noemen zijn. Conditioneel waren de spelers van KV Mechelen beter, maar ook dat was normaal, gezien het aantal sterke oefenwedstrijden die de ploeg al achter de rug heeft. Het korte, gegroepeerde voetbal van de Belgen bezorgde DS in eerste instantie de nodige hoofdbrekens. Yvan Hoste en Willy Reisinger waren voor DS de grootste lastposten, waarbij de snelheid van Albert Cluytens nog al eens werd onderschat. DS had slechts een korte aanpassingstijd nodig, nadat Terry Lees als verdedigende middenvelder veel problemen op zijn rustige wijze, enorm sterk gesteund door Gerrie Mühren, wist op te lossen. De inbreng van John Linford werd daarna in feite steeds nadrukkelijker. Met zijn sterke koptechniek bezorgde hij de Belgische verdedigers kippenvel. Een gave haarscherpe voorzet van Geert Meijer had een treffer moeten opleveren, maar Braham en Linford kwamen al glijdend net millimeters te kort om doelman Theo Custers te verrassen. Sterk storen van Linford op Custers en Mark Talbut, bracht de bal in de 31-ste minuut vrij voor de voeten van Meijer, die beheerst scoorde: 1-0. Acht minuten later de fraaiste aanval van de wedstrijd. Op de millimeters omzeilde DS de buitenspelval, die fracties - volgens scheids-en grensrechter - te laat dichtklapte. Jacques den Bakker dirigeerde de bal naar Geert Meijer, die de voortijlende Linford op maat bediende. Een knap tikje van de Brit naar Braham betekende dat de laatste de bal mar voor het inschuiven had: 2-0. Twee minuten voor de rust kwam KV Mechelen weer in de race. Terry Lees beging een overtreding, waarna de vrije trap moest worden overgenomen wegens te vroeg inlopen. Yvan Hoste vond net die paar millimeters die hij nodig had om de bal langs de muur en langs Jaap Bloem te kogelen: 2-1. Pas in de slotfase moest Jaap Bloem al zijn talent aanspreken om de Belgen van de gelijkmaker af te houden. Zeker in die ene verschrikkelijke minuut die scheidsrechter Bosman aan de officiële speeltijd bijtrok.

Scoreverloop
DS'79: Bloem; Matena, Mühren, Kulsdom, Den Bakker; Lees, Van der Gijp (Spaan), Braham; Melis, Linford, Meijer.
KV Mechelen: Custers; Asselburg, Billen, Jaspers, Kersselaers; Talbut, Dferm (Benfeld); Hoste, Vanerwege (Den Boer), Reisingen.