DS'79 GUNT HAARLEM 'LEUKE OEFENPARTIJ'

DS' uitblinker Bert Bartelings (midden) gaat in vliegende vaart op Keith Masefield af. Luc Nijholt probeert zich vast te klampen aan de hand van Bartelings.
Als Thijs Libregts naar Dordrecht was getogen om de werkelijke kracht van Haarlem te observeren, had hij er verstandiger aan gedaan elders verpozing te zoeken. Veel wijzer werd Feyenoords trainer niet van de ploeg die woensdag aast op een nieuwe bekerstunt in De Kuip.„De jongens beschouwden het als een leuke oefenpartij. Echte tegenstand hebben we niet ondervonden. Dat kwam ons goed van pas na die wedstrijd tegen Ajax," oordeelde Libregts' collega Hans van Doorneveld. Nul-vier was een stand, waaraan niet veel te tornen, net zo min als aan het kwaliteitsverschil tussen DS'79 en Haarlem. Slechts zo'n dertig minuten was er sprake van een heuse krachtmeting. De verdienste in de eerste plaats van DS dat fanatiek joeg op een treffer alsof het nog alle hoop koesterde op behoud van de eredivisiestatus. In die periode viel er enige paniek bij Haarlem te bespeuren. DS' gelegenheidflankspeler Bert Bartelings stal zowaar de show met razendsnelle sprints en onnavolgbare passeermanoeuvres die Keith Masefield een nachtmerrie bezorgden.
Een béétje meer koelbloedigheid (Bartelings, Gorter) en de werklust was beloond met een ontmoedigende gang van Edward Metgod maar het net. „Omdat we zondag een agressief begin van Ajax hadden verwacht, spraken we toen onderling af: we starten afwachtend en dan gaan we vrijuit spelen," blikte Van Doorneveld terug. „Dat was hier natuurlijk niet de bedoeling, maar het gebeurde wel. Daarom draaide het een minuut of tien slecht bij ons en toen was de zaak bekeken. We konden freewheelend de wedstrijd voltooien."

Superieur
Het laatste uur was Haarlem dan ook superieur. Suisden kopballen van Wim Balm en Joop Böckling nog over het Dordtse hout, zeven minuten voor de onderbreking gin DS'79 feitelijk al definitief door de knieën. Luc Nijholt verlengde met het hoofd een hoekschop van Gerrie Kleton en Chris Verkaick was de afmaker. In deel twee tekende het Dordtse onvermogen zich nadrukkelijk af. Piet Keur accepteerde onmiddellijk een cadeautje van de blunderende Kees Spaan en dezelfde speler bekroonde zelf een vrije loop over pakweg zestig meter...
Een simpele voetbalbeweging van Joop Böckling (aangeven Wim Balm) was voldoende voor een vierde Haarlems wapenfeit. En als ingevallen Peter van der Waart, die eenmaal de paal trof, minder zelfzuchtig was geweest, was de marge nog royaler uitgevallen. De voorkeur voor het showelement paste in het straatje van Haarlem dat zich een gemakzuchtige houding kon permitteren. Waaraan Van Doorneveld medewerking verleende door de gekwetste Böckling zekerheidshalve tijdens de apotheose naar de dug-out te dirigeren, toen de wissels al waren verbruikt, waardoor Haarlem met tien man finishte.
DS' negende nederlaag in successie stond op dat moment al lang vast. „Tot het begin van de wedstrijd geloof iedereen er in, maar eenmaal in het veld verliest iedereen z'n kop," herinnerde Dorjee zich naderhand een aantal persoonlijke vergissingen. „Ik kan dat die jonge gasten niet kwalijk nemen, de ouderen moeten het zaakje juist overeind houden." Wel, de Dordtse routiniers hebben zich kennelijk ook al verzoend met het lot. Jaap Bloem mag dan bezig zijn aan een sterk seizoen. Niels Overweg is geen schim meer van de gedegen voorstopper van enkele maanden geleden, Ad van der Linden is nimmer de oude geworden na z'n operatieve ingreep, Terry Lees heeft aan snelheid ingeboet en levert de ene na de andere foutieve pass af en René Notten, aangeworven al coördinator op het middenveld, loopt als een dolende rond in de woestijn.
De drie mutaties die Dorjee had aangebracht (Matena, Braham en Melis bleven aan de kant) sorteerden evenmin effect. Edwin Gorter streeft kennelijk alleen een persoonlijk succesje na via (onzuivere) afstandsschoten en Dennis van der Gijp ontbeerde gisteravond de explosiviteit om als een volwaardige eredivisiespeler te worden aangeduid. Debutant Wim Los was evenmin een openbaring, angstig als hij was zich te ontdoen van Oranjekandidaat Wim Balm. Slechts Bert Bartelings verdiende een positieve vermelding voor z'n flitsende acties in de eerste 45 minuten. Hans Dorjee is niet te benijden, dat laat zich raden. In tegenstelling tot Hans Doorneveld die heel voorzichtig lonkt naar de bekerfinale en, wie weet, en Europees avontuur.
„Het loopt uitstekend," stelt Van Doorneveld, voor wie het seizoen nauwelijks nog kapot kan na d surprise tegen PSV (4-1) en Ajax (3-0), vast. „Ieder seizoen kennen we een moeilijke periode maar steeds draaien we na de winterstop beter," verduidelijkt de Haarlemse trainer. „Nu is 't niet anders, alle jongens lopen op de training te lachen. Als je onze beperkte financiële middelen incalculeert, is het erg. Knap dat we vijfde staan op de ranglijst. Een trainingskamp kunnen we ons bijvoorbeeld volgende week niet veroorloven, hoogstens een broodmaaltijd".
„Feyenoord-Haarlem zou een finale waardig zijn geweest. Jammer dat we naar De Kuip moeten. Maar ach, zo was de loting nou eenmaal. Nu wordt 't vreselijk moeilijk als Feyenoord in normale doen is. Een paar jaar geleden is 't ons wel gelukt Feyenoord uit te schakelen in Rotterdam. Toen speelde Gullit echter nog bij ons. Als we er 'ns een tweede wedstrijd uit konden slepen. Dat zou al mooi zijn, he. Ik gok er eigenlijk 'n beetje op...".