DS'79 WAPENT ZICH
Zo druk schreeuwend en gesticulerend als Frans Körver gisteren tijdens DS'79 - Fortuna Sittard was, zo stil was hij na afloop van het met 2-0 door de thuisploeg gewonnen duel. „Ik kan nu wel een heel verhaal ophangen, maar het lijkt me beter van niet. Dit voetbal was het betaalde voetbal onwaardig, klaar! Ik heb geen zin meer om in zeuren te vervallen. Daar kom ik geen stap verder mee", sprak de trainer van Fortuna ingetogen en met een gelaat alsof er zoeven een goede kennis was overleden. Körver nam een gepaste rouwperiode in acht. Het treffen tussen de degradatiekandidaten vermocht geen moment echt boeiend te zijn, al zal de minder neutrale toeschouwer daar wellicht anders over hebben kunnen denken. Het teken aan de wand was in dit opzicht echter ook het vechtlustige gedrag van de supporterskernen, die in het laatste half uur probeerden nog enig amusement te ontrekken aan een levendige samenzijn. En daarin, met een beetje hulp van de Dordtse politie, die pas laat en in kleiner getale ingreep, nog slaagden ook. DS - Fortuna mondde gaandeweg uit in een confrontatie tussen de verzorgers van beide clubs. Beide heelmeesters moesten herhaaldelijk uit de startblokken schieten om hun ploeg op de been te houden. Maar blijkbaar hadden zij zich op een rugbypartijtje voorbereid, want in weerwil van de vele sprints, haalden beide zonder ademnood het laatste fluitsignaal.

Hard
Afgaan op het vertoonde spel lijkt de conclusie gewettigd dat er nu al echt degradatievoetbal wordt gespeeld in de onderste regionen van de eredivisie. Vooral op de eigen helft was het "eerst de man, dan de bal" troef. Al deed er toch zeker een half dozijn technisch begaafde spelers mee (bijvoorbeeld Hoyer, Dekker en Evers en Braham bij DS) veel fijnzinnige balbehandelingen konden er niet worden bewonderd. Hans Dorjee, de oefenmeester van DS'79, had zijn jongens op het hart gedrukt vooral het initiatief niet uit handen te geven („Want dan is Fortuna kwetsbaar") en zeer gemotiveerd kweten de gastheren zich van hun taak. De tactiek overrompelde de Limburgse equipe duidelijk, want het regende in de eerste minuten kansjes voor DS. Zo kon Hakim Braham ongehinderd profiteren van een onoplettendheid van Jaap van der Berg en voor 1-0 zorgen. Maar anderzijds lokte het agressieve spel ook een hardhandig ingrijpen van Fortuna uit. Scheidsrechter Van der Laar kon de wederzijdse irritatie nog maar net in goede banen leiden. Met name Terry Lees knoopte op een gegeven moment de bestraffende woorden van de man in het zwart in zijn oren. De Engelsman had al de gele kaart voor zijn neus gehad, maar leek nog steeds niet te stuiten in zijn drang om Anne Evers, de spelmaker van Fortuna die tegen zijn oude club speelde, uit te schakelen. Een aperte terechtwijzing van Van der Laar deed Lees tenslotte wat stoom afblazen.

Droog
Dat er ondanks de loopgraven aan weerszijden van de middenlijn alsnog werd gescoord, was te danken aan Fortuna-doelman Nico Hanssen. Hij verkeek zich op een lange dieptepass van Gerrie Mühren - die zoals altijd zeer geraffineerd speelde - en stelde aldus DS-spits Peter Matena in de gelegenheid droog in te tikken. De 4000 toeschouwers moesten het daarmee doen, al was Evers met een schot tegen de lat nog dichtbij een doelpunt. De derde zege op rij betekent voor DS'79 dat het de komende maand - waarin tegen zowel Feyenoord, Ajax als FC Groningen zal worden aangetreden - weer een stootje kan hebben. De reeks overwinningen op "soortgenoten" Volendam, Helmond Sport en nu dus Fortuna Sittard, steekt de Dordtenaren ongetwijfeld een hart onder de riem. Of zoals Hans Dorjee het uitdrukte: „Met een beetje grootspraak heb ik onlangs voorspeld dat we uit deze duels minstens vijf punten zouden halen. Die zes punten leren me nu dat we nog veel meer kunnen."