Gok
„Ik had bewust gekozen voor een brok routine en jongens die voor dit seizoen een mooi contract hadden getekend," legde Dorjee uit. „Wij zijn nu in een belangrijke fase van de competitie beland. Niet meer kijken naar de tegenstanders, nee, zelf zorgen dat je punten pakt. Nou, laten de ouderen het maar 'ns opknappen en tonen wat ze waard zijn. Of moet ik de jongeren laten verzuipen, omdat de ouderen niet goed draaien? Van der Wiel, Gorter en Van der Gijp blijven normaal bij de groep, ze moeten alleen geduld hebben." DS'79 (lees: Dorjee) zette een streep onder het verleden, dat is duidelijk. Wim van der Steene, Geert Meijer, Hakim Braham, Terry Lees en Harry Melis, ze draafden allen weer vrolijk op. Alsof ze laatste weken wel of niet voldoende presteerden, het deerde niet. Een gok, dat wel, maar Dorjee was het experimenteren meer dan beu. Ze kunnen het, wist de trainer, maar wanneer etaleren ze hun kwaliteiten? Welnu het vertrouwen werd niet geschonden. Nog geen dertig seconden waren weggetikt of Frans Hoek diende al uit te vallen naar de hoek op een inzet van Harry Melis. De snelle Ridderkerker gisteren was in feite de personificatie van DS. Gretig. Enthousiast. Bereid om duels aan te gaan en ..te winnen. „Ik ben blij dat Harry al zo ver is," benadrukte Dorjee. „Hij was in elk geval rap en agressief. Nu de afwerking nog..." De beloning liet tot tien minuten voor het thee intermezzo op zich wachten, toen Peter Matena de bal na aangeven van Jacques den Bakker keihard met het hoofd tegen het Volendamse net joeg. En vlak voor de onderbreking verschafte DS'79 zich een nog gunstiger uitgangspositie doordat Hakim Braham een hoekschop van tegenvallende Geert Meijer net even met het donkere kopje toucheerde: 2-0. Deel twee mondde in feite uit in een routineklus voor DS'79. Natuurlijk, Volendam bouwde gaandeweg aan een offensiefje en was zoals gebruikelijk technisch superieur, de angstige momenten voor Jaap Bloem waren echter op de vingers van één hand te tellen en bleven beperkt tot incidentele plaagstootjes. „Onbegrijpelijk. Vier jongens laten het zó maar afweten," foeterde Volendam-trainer Cor van der Hart. „En dat was heus niet de eerste keer. Thuis kunnen we blijkbaar alles, maar buiten Volendam gaat het telkens mis. We hebben overigens dik verdiend verloren, al is DS ook geen wereldploeg." Desondanks mochten de plichtmatige combinerende Noord-Hollanders zich gelukkig prijzen dat bij Dordtse counters Matena (2x), Melis en ingevallen Van der Wiel nonchalant met de mogelijkheden omsprong, anders was DS'79 de sensatie van de dag geworden. Dorjee: „We creëerden tenminste al veel meer kansen. Als je dat vergelijkt met Volendam was 2-0 eigenlijk een zwakke afspiegeling." Hans Dorjee weet derhalve wat hem te doen staat, ofschoon hij zich zal realiseren dat Hakim Braham en Peter Matena kwalitatief tekort (blijven) schieten voor de eredivisie. Het moet gezegd, er ging gisteren wel dreiging uit van het tweetal en dat was (met het sterke optreden van Terry Lees en de positieve inbreng van Wim van der Steene) wellicht DS' grootste pluspunt, gevoegd bij de voorbeeldige werklust.

Cor Lems
De roep naar versterking is (voorlopig) niet meer actueel. Geruchten als zou Cor Lems zich binnenkort weer melden aan de Krommedijk blijken uit de lucht te zijn gegrepen. Bobby Fergusson, de manager van Ipswich Town is niet bereid Lems voor 1 december (het einde van z'n proefperiode bij de Engelse club) af te staan, wat DS'79 voorzichtig poogde. Sterker, Cor Lems bevalt dermate goed bij de Britten dat Fergusson er alles voor voelt z'n Nederlandse aanwinst voor een langere termijn contractueel vast te leggen. „Als Cor geen dijbeenblessure had gehad, zou-ie al lang z'n debuut hebben gemaakt in het eerste van Ipswich Town," weet z'n zaakwaarnemer Ger Lagendijk. „Dat zal op korte termijn gebeuren, veronderstelt Fergusson. Nogmaals, men is zeer tevreden over Lems."