DS'79 OP Z'N ENGELS
Jaap Bloem werd de grote held voor ruim vijfduizend enthousiaste toeschouwers. In de noodzakelijke serie strafschoppen, na het gelijke spel van 0-0 in de finale van het Drecht Steden voetbaltoernooi tussen DS'79 en Everton, bleef Jaap Bloem tot tweemaal toe op geweldige wijze overeind. Bijna had Geert Meijer het spel voor DS nog bedorven, maar nadat hij hoog over had geschoten, verrichtte Bloem zijn tweede heldendaad.

Winnaar
DS'79 voor de eerste maal winnaar van het eigen Drecht Steden toernooi, na een zinderende finale tegen de Britse vertegenwoordiger uit Liverpool. Een klinkende triomf van een elftal die de vijfduizend met name in de tweede helft, geboeid toekijkend en fel meelevende supporters beslist aan zich heeft verplicht. Een slopend eerste half uur waarin DS bij herhaling dreigde te worden overspeeld, werd ternauwernood overleefd. Ook in die fase liet de Dordtse doelman, geassisteerd door de beste man van het toernooi, Gerrie Mühren, en zijn secondanten Spaan, Wijnberg en Matena, zich niet verrassen.

Antwoord
Pas daarna kwam het Engelse antwoord van DS, ingeluid door een magistrale kopbal van John Linford en met een machtige reflex van doelman Neville Southall tot hoekschop omgebogen. Op dat momnet gooide de Dordtse eredivisionist alle schroom van zich af. Piet Wijnberg, Terry Lees, Peter Matena en Kees Spaan, betaalden de Engelse hardheid met gelijke munt. Het bracht Everton, hautain dominerend, aan het wankelen. Natuurlijk bleef de Britse inzet negentig minuten lang intact, maar DS deed er nauwelijks nog voor onder. Het binnenhalen van de fraaie beker zal het duo Dorjee-Van Daele, zeker niet de ogen sluiten van weelde, want - dat is begrijpelijk - er kon gewoon niet aan de 'mankementen' voorbij worden gegaan.

Wennen
DS zal moeten wennen aan het hoge tempo dat in de hoogste afdeling (zeker in Engeland) wordt gespeeld. En wat dat tempo betreft is de Dordtse ploeg nog niet aan het maximale toe. Verheugend is echter wel dat in feite een elftal waarin nog steeds een aantal vaste schakels ontbreken (Van der Linden en Van der Steene) zoveel ruggengraat wist te tonen. Met name Peter Matena toonde zich een waardig vervanger als rechterverdediger. De greep van Hans Dorjee mag dan uit nood zijn geboren, het was in ieder geval wel een beste. Het is al tot in den treuren gezegd en geschreven; op het middenveld ontbreekt nog de spelbepalende lijn en in de aanval - al stelde John Linford zeker niet teleur - nog de nodige scherpte. Een kwestie van wachten op Van der Steene en het juiste ritme. Al heeft iedereen toch al kunnen waarnemen dat de middelste linie tegen Everton in ieder geval niet door de knieën ging. Ondanks de sterke inbreng van Adrian Heath en vooral Trevor Steven aan de Engels kant.

Sterk
Voor de spelers van DS'79 ligt er sinds gisteravond het gegeven dat het debuut in de eredivisie niet met knikkende knieën tegemoet hoeft te worden gezien. Met Piet Wijnberg voor Gerrie Mühren - de man die als geen ander de show stal - is het verdedigingscentrum van DS gewoon te sterk. Door die kracht overleefde de Dordtse elf het eerste half uur, waarin met name Kees Spaan handen en voeten te kort kwam om David Johnson in bedwang te houden. Een onbegrijpelijke switch tussen Johnson en Sharp gaf Spaan de gelegenheid om in zijn ritme te komen. Nadat het Engelse duo later weer van plaats verwisselde had Spaan wel de goede greep op Johnson. De tomeloze inzet waarmee Everton van start ging, deed DS in de opening wankelen. Een vloedgolf van de snel op een openingstreffer jagende Engelsen, pinde DS volledig vast op eigen helft. Jaap Bloem regelde echter als sluitpost alles vakkundig. Een kogel van Sheedy, een spetter van Harper, kortom het ware bombardement leverde Everton niets op. Kwam DS'79 in eerste instantie door de overbevolking op het middenveld nauwelijks aan enige opbouw toe, na een half uur werd dat anders. Plotseling door Hakim Braham in het gat waar hij alle ruimte vond om de bal naar Linford te sturen. Keihard kopte de Dordtse aanvalsleider de bal in de uiterste hoek, waar de atletische Southall de bal wegranselde. Gedragen door het legioen worstelde DS zich uit de houdgreep en gaf Peter Matena met een loeihard schot, net over, zijn visitekaartje af.

Boeiend
De tweede helft werd een boeiende confrontatie tussen twee elftallen die wilden winnen. DS speelde het spel vakkundig vanuit een gesloten verdediging, loerend op die ene opening waaruit een treffer kon worden geboren. Everton bleef volharden in opportunistisch spel, waarbij de kopspecialisten het werk moesten afmaken. Puur Engelse tonelen voor het Dordtse doel, maar DS gaf geen krimp. Het kreeg, na een vlekkeloze pass van Meijer op Braham en de daarop teruggelegde ba naar Melis een goede mogelijkheid. Doch evenals Jaap Bloem liet Southall zich niet verrassen.

Strafschoppen
Voor DS schoten Spaan, Melis, Matena en Mühren in de serie strafschoppen raak en miste Meijer.
Voor Everton scoorden Sharp, Sheedy en King en misten Johnson en Ratschliffe.