Hakim Braham (DS'79) stuit op AZ-doelman Eddy Treijtel. De Alkmaarse Rotterdammer was een sta in de weg voor de Dordtenaren. AZ-aanvoerder Martin Haar blijft attent.

AZ'67 DRUKT DS DIEPER IN DE PUT
Er moet een wonder gebeuren, wil het Dordtse volk volgend seizoen niet worden geconfronteerd met Veendam, Eindhoven, RBC en SVV. Een wellicht voorbarige conclusie met nog twaalf karweien in het verschiet, de voortekenen wijzen erop dat DS'79 z'n status van eredivisieclub zal verliezen. Niet alleen lijkt de kloof met de 'veilige' concurrentie onoverbrugbaar, de prestatiecurve geeft evenmin aanleiding tot optimisme. DS'79 geëlimineerd uit het bekertoernooi en in de competitie verzamelde het dit jaar nog niet één punt. Resultaten die aan duidelijk niets te wensen overlaten omtrent de huidige vorm. Zelfs al kan Dorjee putten uit z'n complete selectie, dan nog voldoet DS'79 nauwelijks aan de kwaliteitseisen voor het niveau waarop het zich presenteert. Tekortkomingen die schrijnend aan het licht komen zodra het vijandelijke doel wort bestookt. Harry Melis, Jaap van der Wiel, Hakim Braham en Peter Matena, het zijn stuk voor stuk voorposten met te beperkte mogelijkheden. Voeg daarbij de mindere prestaties van andere schakels en de crisis is verklaard. Des te rampzaliger is dat de ondermaatse groep bovendien momenteel is uitgedund door schorsingen (Lees, Lems), ziekte (Van der Steene) en blessures (Mühren, Van der Linden, Melis). Oké, René Notten werd in allerijl opgetrommeld uit België om enige orde te scheppen in de organisatorische chaos op het (midden)veld maar diens aanwezigheid bleek tijdens de première slechts een druppel op een gloeiende plaat.

René Notten kon zijn terugkeer in het Nederlandse voetbal niet vieren met een overwinning. Dit duel met AZ-er Van der Poppe wint de ex-Feyenoorder wel.

Zielig
Zielig DS'79. De werklus stond gistermiddag niet ter discussie. Verre van dat. Sterker, het bleek achteraf het sterkste wapen in het gevecht met AZ'67. Overtuigd van de beperkingen van de spelers lijkt het bestuur zich al min of meer te hebben verzoend met de nakende degradatie. Het gevolg van foutieve investeringen in aanwinsten - van wie uitsluitend Piet Wijnberg redelijk voldoet - én overschatting van de capaciteiten van de gebleven acteurs. Aan de zege van AZ'67 viel niet te tornen. DS'79 moest in alle opzichten z'n meerdere erkennen in de geprikkelde Alkmaarse formatie, die koste wat kost poogde zich te revancheren voor de blamerende nederlagen tegen Helmond Sport (5-3) en Fortuna Sittard (5-0). Welnu, vijftien minuten waren er weggetikt op arbiter Wil de Vriezes chrono of Roelf-Jan Tiktak bracht de dappere thuisploeg al de genadeklap toe. Een cadeautje van de nonchalante Niels Overweg, die de bal pardoes in de voeten schoof van Ruud Heus. Pareerde Jaap Bloem in eerste instantie Heus' inzet, in de rebound liet Tiktak hem kansloos. De Vrieze eiste vervolgens een hoofdrol voor zich op met een aantal onbegrijpelijke beslissingen. De Brabantse fluitist bestrafte tot ieders verbazing een onschuldige buiteling van Pier Tol in het duel met z'n permanente bewaker Kees Spaan met een stipnotering. Een buitenkansje, dat Ruud Heus zich liet ontfutselen door een magnifieke redding van Jaap Bloem.
De Vrieze haalde voorts de woede van heel Dordrecht op z'n hals door herhaaldelijk de (te) agressieve Hakim Braham terug te fluiten en bij een regelrechte aanslag op de benen van Jacques den Bakker en de daaruit voortvloeiende schermutselingen, waarbij verschillende spelers elkaar de oorlog verklaarden, het geel achterwege te laten.
Het moet gezegd dat het falende optreden van De Vrieze niet van invloed was op het wedstrijdverloop. DS'79 reikte voorin niet verder dan enkele projectielen van Edwin Gorter en een schitterende kopstoot van Hakim Braham. Aan de andere kant verschafte AZ'67 zich de ene na de andere mogelijkheid door zwakke afweer van het Dordtse middenveld, dat louter was samengesteld uit offensieve mankrachten.
Roelf-Jan Tiktak, Jan Gaasbeek, Rik Talan en Pier Tol verprutsten riante kansen om nummer twee te registreren.
Dat AZ'67 met nog vijf minuten te gaan de vrij eenzijdige confrontatie definitief besliste (Tiktak verfraaide met het hoofd een voorzet van Gaasbeek) was gerechtigheid.
„Ach, we hebben van alles geprobeerd, maar het is niet gelukt," reageerde Hans Dorjee na afloop gelaten. „'t Is te hopen dat snel iedereen beschikbaar is, ik blijf moed houden. Het koest wel moeite de jongens iedere week op te peppen, maar als de zondag in zicht komt, is de groep toch steeds weer gemotiveerd."