Opperste paniek in de gelederen van AZ'67, waarbij Edwin Gorter springend het duel met de winnende doelman Eddy Treytel schuwde. Peter Matena en Fred Filippo zijn op het slagveld liggend achtergebleven. Alle inspanningen ten spijt slaagde DS'79 er niet in om het verdedigende bolwerk van AZ'67 te slopen.
AAN ZIJDEN DRAAD
Het wordt met DS'79 toch weel beetje te Gorter (-rig). Edwin Gorter, het ongetwijfeld grootste voetbaltalent in Dordtse dienst, moet als eerste verantwoordelijk worden gesteld voor de nederlaag va 0-2 tegen AZ'67. De man, die meer met zijn hoofd en met zijn woorden bij Ajax vertoeft, had, naast de inbreng van René Nottens, DS de nodige impulsen kunnen geven om in vier achtereenvolgende thuiswedstrijden het dreigende onheil van de degradatie af te wenden.

Veelvuldig
Gorter bracht de openingen, maar wel voor de tegenstander. Zijn veelvuldig balverlies leidde er toe dat een grot aantal spelers van DS op het tandvlees naar het einde van de wedstrijd strompelde. DS'79 verloor daarnaast op het verschil in kwaliteit wellicht de belangrijkste wedstrijd van het seizoen, want meer dan ooit hangt het eredivisieschap aan een zijden draad. Eens te meer is gebleken dat handhaven in de eredivisie nauw samenhangt met de professionele inbreng van de spelers. Onbegrijpelijk is het, na een leerschool van maanden, dat een speler na een duw van een tegenstander met de scheidsrechter in discussie gaat, zijn directe tegenstander uit het oog verliest - terwijl die juist nog geen enkele kans heeft gehad - waarop het beslissende doelpunt valt. Jacques den Bakker speelde een uitstekende wedstrijd tegen Rick Talan, doch dat ene moment - vijf minuten voor het einde - woog wel verschrikkelijk zwaar. Het negatieve saldo van 0-2 heeft het zwaard van Damocles weer een stukje dichter bij de 'nek' van DS'79 gebracht. Het wachten is op het moment dat het valt. Negatiever kan het niet. Toch zal menig toeschouwer de fantastische inzet van een aantal spelers van DS naar waarde weten te waarderen. Bert Bartelings mag dan technisch wat tekort schieten, de wijze waarop hij de voortreffelijke doelman Jaap Bloem enkele malen assisteerde, was hartverwarmend. De ongebreidelde inzet van Kees Spaan en de noeste, doch renteloze, arbeid van de aanvalslinie zal velen hebben aangesproken. De inbreng van René Notten betekende zeker wel iets voor een ploeg die mentaal op het randje leeft. Zijn conditionele achterstand was een bekend gegeven, maar niettemin gaf hij steun waar hij kon. René Notten werd echter in de steek gelaten door aan de ene kant Edwin Gorter en aan de andere kant Jaap van der Wiel, die zelf zijn wissel bij Hans Dorjee aanvroeg. Met een op zes plaatsen gewijzigd elftal, Gerrie Mühren, Ad van der Linden, Wim van der Steene en Harry Melis prijken op de ziekenlijst, terwijl Cor Lems en Terry Lees een schorsing uitzitten, mag nauwelijks een winnend elftal worden verwacht. Ruim vijftig procent van de kwaliteit die DS voor het elftal voorhanden heeft, moet worden opgevangen door spelers met mindere technische kwaliteiten die overigens aan inzet veel weten te compenseren.


Terwijl AZ'67 aanvoerder Martin Haart (links) toekijkt, probeert Hakim Braham doelman Eddie Treytel te omspelen.

Kwaliteit
Nu mag van AZ'67 meer kwaliteit - op basis van een betere financiële status - worden verwacht. Martin Haar, eens gekozen tot beste voetballer van het jaar, Jan Gaasbeek de oude rot in het vak, Rick Talan, Roelof-Jan Tiktak en Pier Tol, het zijn namen die iets betekenen. Voeg daarbij de kwaliteit van Eddy Treytel, die op onnavolgbare wijze schoten van Gorter en René Notten onschadelijk maakte, alsmede het veel beter verzorgde veldspel van AZ'67 en de nederlaag voor DS is wel verklaard. Slagvaardigheid is al evenmin een sterk element in de DS-formatie en het was eigenlijk niet eens zo verwonderlijk dat AZ'67 in de vijftiende minuut al leidde. Door zenuwen verlamd liet DS zich in de hoek drukken en op het moment dat Jaap Bloem toen al de vierde mogelijkheid voor AZ onschadelijk maakte, stond Piet Wijnberg toe te kijken hoe Roelof-Jan Tiktak de aanval van de Alkmaarders toch kon afmaken: 0-1.

Verdoving
Bijna een half uur duurde het voor DS wat uit de verdoving raakte, mede door het inpraten en aanwijzingen geven van René Notten die Treytel tot een zwevende redding noopte. Tellen later raakte DS bijna over 'de rooie'. Kees Spaan ontfutselde met een correcte sliding de bal van Pier Tol, die zich over het been van Spaan liet duikelen. Scheidsrechter De Vrieze trapte er in en deponeerde de bal op de elfmeterstip. Ruud Heus had echter buiten de kwaliteit van Jaap Bloem gerekend, waardoor het falen van De Vrieze kon worden rechtgetrokken. Hard werken troef, ook in de tweede helft waarin Eddy Treytel bekwaam de bal na een schot van Notten, uit de bovenhoek plukte. En bij een goed gerichte kopbal van Hakim Braham ranselde 'het Oudje' de bal al even verbluffend uit de benedenhoek.


Theo Kulsdom komt fracties te laat om Eddy Treytel te verrassen.

Genadeslag
DS liep storm, maar zonder overtuiging. De krachten waren opnieuw gesloopt, met vijf minuten voor het einde de genadeslag. Het alsmaar snel counterende AZ'67, door Jaap Bloem en Bert Bartelings tot dan een halt toegeroepen, greep de kleine onachtzaamheid van Jacques den Bakker met beide handen aan. Jan Gaasbeek dook de vrije ruimte in en zette op maat voor. Rik Talan nam alle tijd om de bal loepzuiver achter Jaap Bloem te koppen.

Scoreverloop
DS'79 - AZ'67 0-2 (0-). Terrein: Krommedijk. Toeschouwers: 2500. Scheidsrechter De Vrieze. Scoreverloop: 15. Tiktak 0-1, 85. Talan 0-2.
Opstellingen: DS'79: Bloem; Spaan, Wijnberg( 46. Kulsdom), Overweg, Den Bakker; Van der Wiel (75. Vlot), Notten, Gorter, Bartelings; Matena en Braham.
AZ'67: Treijtel; Van der Meer, Filippo, Haar, Reijnders; Gaasbeek, Van dr Poppe, Tiktak, Heus (77 Steinman); Talan en Tol.
Bijzonderheden: Bij AZ'67 ontbreken Peter Arntz en David Loggie wegens blessures. De laatste scheurde vorige week in de wedstrijd tegen Helmond Sport z'n enkelbladen.