Een hoogstandje van Hakim Braham, die voor zijn inzet niet werd beloond.
TE GEDEGEN BREIWERK
De overdreven voorzichtigheid waarmee SC Veendam en DS'79 elkaar in De Langeleegte tegemoet traden, heeft bij de 3500 toeschouwers meer dan een leeg gevoel achtergelaten. Diepe teleurstelling bij een legioen dat de bittere koude had getrotseerd bleef achter. Slechts zeven echte schoten hadden geen enkel vonkje kunnen overbrengen in een duel dat als topper was aangekondigd. DS'79 zat er niet mee. Het kostbare punt wat na 0-0 overbleef was gezien de resultaten in voorgaande jaren een puur winstpunt geworden.

Tegenstoot
Daarnaast mocht DS aandragen dat SC Veendam niet de moed bezat om ook maar een moment voor eigen publiek de degens te trekken.
Angst voor de onverwachte tegenstoot was de achtergrond. SC Veendam en DS'79 nemen beiden een riante positie in, zowel op de ranglijst als in de strijd om de periodetitel. Nu is angst de meest slechte raadgever die er is, maar ze zat bij SC Veendam zo diep geworteld, dat het in de Langeleegte het spel niet durfde te maken. DS, dat inmiddels uit zeven uitwedstrijden het respectabele aantal van twaalf punten veroverde, heeft zich met de houding van de tegenstander meer dan tevreden gesteld.
Er was lering getrokken uit de wedstrijd tegen FC VVV en dat was op zich niet eens onverdienstelijk, maar het verweer bleef gericht op het vasthouden van de nul. Bepaald niet de methode om uit een wedstrijd te halen wat er, gezien de angst bij Veendam, wel in zat. Als DS ooit een kans heeft gehad om op de vreemde bodem van Veendam meer te halen dan er is uitgekomen, dan was dat zaterdagavond wel. Met de straffe wind tegen was het begrijpelijk dat DS zich, evenals Veendam trouwens, bezig hield met het vast houden van de bal. Met de wind mee echter had er best wat meer mogen uitkomen dan de twee schoten die Hiddo Reis kreeg te verwerken.
Het risicoloos breiwerk duurde de negentig minuten lang. Technisch niet onaardig, maar uitgevoerd in een veel te traag tempo, om balverlies maar zo vel mogelijk te vermijden. Het was duidelijk; DS trachtte SC Veendam uit zijn tent te lokken om bij iedere ondoordachte daad van de opponent dodelijk te kunnen toeslaan. Veendam zal zich ongetwijfeld op de borst kloppen, dat het DS dat wapen uit handen heeft geslagen. Het feit dat het geen enkel risico durfde te nemen, zal de ploeg echter hoogst kwalijk worden genomen. Het woord laf krijgt in de eerste divisie een steeds grotere betekenis, gezien de opstelling van bezoekende clubs, maar waar zijn we in het hedendaagse voetbal mee bezig als zelfs de thuisclub niet meer bereid is om de strijdbijl te hanteren.
DS mag best verweten worden dat het bij Veendam niet bereid bleek om het initiatief te nemen. Thuis pakt het in ieder geval dat wapen wel op. Dat het beoogde rendement er niet uitkomt is een andere zaak. Dat heeft meer te maken met de persoonlijke kwaliteiten in de aanvalslinie. Het waagt in ieder geval en verliest dan de gok, zoals tegen FC VVV. Daarom is het des te meer jammer dat het bij Veendam ook niet een gokje waagde. Vooral omdat opnieuw uit de verf qua dat de verdediging van DS'79 dermate sterk is dat wat meer initiatief best kan. Jaap Bloem verdedigde met verve zijn doel, al had ook hij een vrije avond.


Ab van Oorschot tracht met een schot van afstand de verdediging van Veendam te verrassen. Het haalde niets uit.

Dominerend
Niels Overweg en Gerrie Mühren, geflankeerd door Ad van der Linden en Jacques den Bakker, zijn momenteel dominerende spelers, die vrijwel foutloos hun voetbalweg gaan. De degelijke bezetting op het middenveld, zaterdag met Ab van Oorschot, Anne Evers en Terry Lees is eveneens een brug waarover het voor de tegenstander moeilijk wandelen is. Zeker als Henk van Leeuwen zich als extra versterking naar het midden terug laat vallen. Zo lag de constructie in feite ook bij SC Veendam, met dit verschil, dat DS technisch wel degelijk meer inbreng heeft. Hoe verrast zou SC Veendam eigenlijk zijn geweest als DS brutaalweg het initiatief had genomen? Er is geen antwoord op, omdat de Dordtse formatie zich als een steriel gaasje over het veld bleef bewegen. Het vermeed dat het de vingers brandde aan een ploeg die - evenals DS tot heden - in thuiswedstrijden geen vlammend spektakel weet op te voeren. Speltechnisch is het fraai, maar de toeschouwers wachten op doelpunten. In Veendam was het een vergeefs wachten, omdat het breiwerk zo intensief werd gebezigd dat er geen steek van de naald kon glippen. Opwinding was er dan ook nauwelijks. Even slechts, zo'n tien minuten voor de rust, leek het er op dat SC Veendam zou overschakelen op de verrassende lange trap, waarmee het een wat moeilijker periode voor DS inluidde. Opwindend was wellicht ook nog het moment dat Terry Lees zijn eerste gele kaart moest incasseren toen hij zijn landgenoot Tony McNulty 'te grazen' nam. Maar daar bleef het dan wel bij. Wat een groot spektakelstuk had kunnen worden werd een vertoning die negentig minuten te lang duurde. Voor de kijker althans.

Scoreverloop
Toeschouwers 3500. Scheidsrechter De Munnik.
SC Veendam: Reis; Brouwer, Swart, Korte, Oosterwold; Van Loon, Wieringa, Wieting; McNulty, Metz, Roossien.
DS'79: Bloem; Van der Linden, Overweg, Mühren, Den Bakker; Van Oorschot, Evers, Lees; Gorter (Van Hemert), Van Leeuwen (Matena), Braham.