De Veendam-doelman Hiddo Reys is kansloos op het schot van Hakim Braham (tweede van rechts) maar de bal zal rakelings over de lat verdwijnen. Henk Oosterwold (links) en Hans Boer kijken toe.

DS'79 - VEENDAM: SNEL VERGETEN
DS'79 mag dan bezig zijn aan een indrukwekkend seizoen dat vrijwel zeker z'n bekroning vindt in een promotie naar de eredivisie, de trotse lijstaanvoerder maakt er wél een vervelende gewoonte van z'n beste partijen buitenshuis af te wikkelen. Wie de wedstrijden aan een nadere studie onderwerpt, moet concluderen dat DS'79 tot nog toe voor eigen volk zelden imponeerde, terwijl het op vreemde bodem herhaaldelijk lof oogstte. Buiten z'n vertrouwde omgeving voert het Dordtse zorgenkind van weleer telkens een spektakelstuk op, maar eenmaal op eigen grasmat acterend vertoont de machine haperingen doordat het niet mogen verliezen heeft plaats gemaakt voor moeten winnen en de tegenstrevers niet bereid zijn een bijdrage te leveren aan een hoog amusementscijfer. Gisteren was het niet anders. Natuurlijk, er viel niet te tornen aan de 1-0 winst op Veendam, als kijkspel weer de krachtmeting een faliekante mislukking. De mentale druk om de eerste plek waar te maken voor het zéér kritische thuispubliek (4000) werkte blijkbaar als een verdovend middel, anders valt de gebrekkige communicatie, het zwakke passwerk en de geringe gretigheid niet te verklaren.
Een ander facet, dat de prestaties negatief beïnvloedde, heette de hobbelige grasmat, een betaalvoetbalorganisatie onwaardig. Het is - afgezien van de weersomstandigheden - ronduit belachelijk dat DS'79-Veendam werd vooraf gegaan door een amateur-duel (DFC - DBGC). „Op dit zware veld was het gewoon onmogelijk goed te voetballen. Wij moeten het hebben van combinatie, nou dat lukte hier niet", wist Veendam-trainer Hans Alleman, „DS'79 moest het spel maken. Daar heeft het moeite mee, wij kunnen dat trouwens evenmin."Z'n collega Hans Dorjee wees de kritiek op z'n ploeg, als niet terzake doende, van de hand.
„In deze fase tellen alleen de punten", herhaalde hij ten overvloede, „je ziet het vandaag aan Excelsior. PEC lijkt zo'n makkelijke tegenstander maar in de praktijk loopt het vaak anders. Bij ons spraken ze van de week al over Heerenveen maar ze vergaten dat eerst Veendam nog aan de beurt was. Daarom ben ik tevreden".„Over het veld wil ik het liefs niks zeggen, al is dat wél een belangrijke factor, hoor. Twee wedstrijden op één veld, het kan eigenlijk niet. Het bestuur moet zich er nog maar 'ns over beraden. DFC treft overigens geen blaam. Zij willen best zaterdagavond spelen maar DBGC had geen zin, al was DS bereid er een financiële tegemoetkoming voor te betalen".

Sfeer was er genoeg aan de Krommedijk, waar de supporters al rekening houden met de promotie van DS'79.

Emotieloos
DS'79 - Veendam draaide uit op een emotieloos treffen. Gezapigheid was troef, niet in het minst omdat de Dordtse formatie niet in staat was een aanvaardbaar tempo te ontwikkelen. Oké, Jacques den Bakker, Hakim Braham en Anne Evers waren dichtbij een huldiging, aan de andere kant had DS'79 alle geluk van de wereld dat Henk van der Vlag en Rudolf Metz in een riante positie finaal over de bal heen trapten en dat Jaap Bloem de Engelsman Tony McNulty, veruit de gevaarlijkste Veendammer, van een treffer afhield. Het voorzichtige Veendam had dáármee, kort na de hervatting, alle kruit verschoten; het wachten was vanaf dat ogenblik op die ene, beslissende, Dordtse uithaal. Spatte een projectiel van Jacques den Bakker op de lat uiteen, Anne Evers snoeiharde uithaal (na een één-tweetje met Braham) gaf met nog een half uur te gaan wél aanleiding tot vreugdevolle taferelen. Met een gerust gevoel kon Hans Dorjee meteen de falende Edwin Gorter naar de kant dirigeren (voor Rob van Hemert), toen zich lichamelijke mankementen openbaarden, want Veendam was definitief geslagen. „Ik had er niet op gerekend hier te verliezen", overdreef Hans Alleman naderhand, „werkelijk, ik dacht: die pot winnen we. DS staat nu eenmaal onder zware druk en voor ons was de competitie tóch afgelopen. Maar als je de kansen niet benut, verdien je niet te winnen".