Nadat hij door Gerrie Mühren op weergaloze wijze de ruimte was ingestuurd liet Peter Matena doekman Jan Nederburgh zijn hielen zien. Met een leeg doel vervolgens voor ogen, prikte de Dordtse aanvalsleider van de tweede helft nummer drie in de touwen. Inzet: Peter Matena bracht mede door zijn inbreng vaart in de aanval van DS'79. Nadat hij zijn ploeg met de derde treffer de veilige haven binnenloodste, neemt hij op zijn manier de hulde van het legioen in ontvangst.

DE GROTE WISSELTRUC
Het geheime wapen van DS'79 is: een helft je toeschouwers van de tribune afjagen, om vervolgens de tegenstander te onthoofden. Op zich voor degenen die in d bittere koude blijven hunkeren naar een opleving, een sensationeel hoogtepunt. Maar voor hetzelfde geld had DS'79 zich de hoon van het legioen na de eerste helft tegen Telstar nadrukkelijk kunnen besparen. DS'79 won uiteindelijk met 3-1, na een ruststand van 0-1. De grimmige trek rond de mondhoeken van Hans Dorjee spraken op dat moment boekdelen.

Ander hoofdstuk
Na afloop een geheel ander hoofdstuk, want de wijze waarop Dorjee uiteindelijk had ingegrepen redde voor DS niet alleen twee kostbare punten, maar ook het gezicht van een elftal dat in de eerste 45 minuten door een agressief Telstar onder de voet leek te worden gelopen. De grote wisseltruc van Dorjee, hij wisselde in de rust twee spelers tegelijk, slaagde volledig. Telstar werd meteen op eigen wapens bestreden. De agressiviteit die er was ingepompt in de tin minuten rust, aangevuld met het surplus aan technische klasse, was voldoende om Telstar in feite onder de voet te lopen. Dorjee had nog wat verder gekeken, want de op het middenveld veel te traag opererende Terry Lees werd als laatste man geposteerd, terwijl Gerrie Mühren naar het middenveld opschoof. En daar kon DS best wat versterking gebruiken, gezien het matige spel van Anne Evers, een in de eerste helft slordig passende Cor Lems en zoals gezegd de veel te trage Lees. Dorjee gaf zijn wisselkaarten uit handen, mar hij verkreeg er wel een schitterend eindspel mee. Het zal weinig trainers gegeven zijn, dat als hij twee aanvalsspitsen vervangt en er een laat staan, dat de drie spitsen alle drie scoren. Dorjee gokte en won op een moment dat hij de slag al leek te hebben verloren. Een half uur lang was DS slechts een dolende tegenstander voor Telstar, dat vrank en vrij - en eigenlijk ook wel verrassend - voor het aanvallende concept koos. Op rechts en op links daverde Telstar op volle snelheid de laatste linie van DS binnen. Eigenlijk was het een wonder dat DS dat half uur nog zonder kleerscheuren doorkwam. Aan echt opbouwend werk van de vleugelverdedigers Van Oorschot en Den Bakker kwam DS nauwelijks toe, omdat Telstar op het middenveld iedere poging in die richting wist te blokkeren. Er werd van de zijde van Telstar zo sterk gestoord dat de spelers van DS zelfs moeite hadden om de bal gericht af te spelen. Daarbij was de balvoering binnen de Dordtse formatie dermate traag dat het Telstar eigenlijk weinig moeite kostte om de Dordtse zaak te ontregelen. Het verbaasde dan ook niemand dat de verdediging van DS in de dertigste minuut volledig werd uitgespeeld. Liesdek vuurde in eerste instantie bij een supersnel uitgevoerde counter tegen de lat, waarna Michel Weyers zoveel tijd kreeg om opnieuw aan te leggen, dat hij niet meer kon missen: 0-1. Telstar bleek vervolgens niet van plan om die kostbare voorsprong te gaan koesteren, maar ging meteen op jacht naar uitbreiding.

Het voor DS'79 beslissende moment in de wedstrijd tegen Telstar. Na nauwelijks vijf minuten in de tweede helft plantte inleider Cor Lems (niet zichtbaar) de bal met uiterste precisie op het hoofd van Rob van Hemert (rechts).

Aan banden
Anne Evers was inmiddels al lang door Koos Kuut aan banden gelegd, terwijl Ab van Oorschot - die een sterke wedstrijd speelde - en Jacques den Bakker de handen meer dan vol hadden aan - óf wel lastige spitsen als Floor Buma en Ben Haverkort, óf aan sterk opkomende verdedigers. Vijf minuten na het openingsdoelpunt van Telstar kroop DS nog door het oog van de naald. Een voortreffelijke rush van Jan Mulder over links bracht Haverkort in uitstekende positie.
Het was het moment om DS vernietigend af te drogen. Haverkort verslikte zich echter in Bloem en in de juiste richting. Hans Dorjee had zijn pupillen in de rust klaar wakker geschud.
Met de reeds genoemde wissels stormde DS plotseling als een getergd dier naar voren. Het hield gevaar in tegen de snelle aanvalslinie van Telstar, maar met Lees als laatste man werd de zaak in de laatste lijn naar behoren geregeld.

Peter Matena heeft de derde treffer gescoord. Alle reden om voor de spelers van DS een feestje te bouwen.

Geprikkeld
Slechts vijf minuten had het geprikkelde DS nodig om langszij te komen. Via Lees kwam de bal bij Lems, die op rechts sterk doorbrak. Met een gave voorzet vond hij vervolgens het hoofd van Rob van Hemert, die koppend voor een klassieke gelijkmaker zorgde. Hakim Braham werd vervolgens door een volkomen verkeerde beslissing van scheidsrechter De Wit van een zeker lijkende treffer beroofd. Verschoor beging een overtreding tegen de op volle snelheid liggende Dordtse aanvaller. De vlag van de grensrechter ging omhoog, doch Braham hield zich uitstekend op de been. Niettemin floot De Wit ten nadele van DS voor een vrije trap. De matheid was er bij de elf van Hans Dorjee echter voorgoed af, al bleef Telstar een niet te onderschatten opponent.

Wraak
Braham kreeg zijn zoete wraak in de zeventiende minuut. Rob van Hemert 'frommelde' zich op links langs Mulder en plaatste de bal scherper voor. Hakim Braham priemde de bal laag en hard in de hoek. Pal daarop bewees Rob van Hemert weer eens hoe grillig hij wel is, door met een riant uitzicht daarop de derde treffer voor DS te missen. Die kwam uiteindelijk toch, na een schitterend hakballetje van Hakim Braham naar Gerrie Mühren. Mühren bedacht zich geen moment en stuurde de bal meteen - daar ontbreekt het veel spelers van DS aan - door naar Peter Matena. De sterk acterende Matena bedacht zich geen moment en liet doelman Jan Nederburgh voor de derde maal kansloos: 3-1. Even dreigde DS weer wat in te sukkelen, gezien de wijze waarop John Verschoor vanuit de verdediging komend de bal kon aannemen.

Cor Lems (links) en Anne Evers komen fracties te laat om doelman Jan Nederburgh te verslaan.

Hoofdprijs
Jaap Bloem, verdiende echter de hoofdprijs door de door 'Verschoor' afgevuurde kogel als een kat uit zijn doel te ranselen. Rob van Hemert verprutste, evenals Hakim Braham, nog een keer een opgelegde kans. Met een leeg doel voor zich, nadat hij doelman Nederburgh was gepasseerd, zag hij geen kans om het doelsaldo van DS nog wat meer op te vijzelen. Op dat moment blek het gemis aan routine, want nadat Nederburgh hem bij de voet had gegrepen, strompelde hij door in plaats van zich netjes te laten neerleggen. Hans Dorjee zat er eigenlijk niet meer mee, want hij kreeg uiteindelijk, met zijn gewaagd gokje toch al meer dan hij in zijn hart had verwacht.

Scoreverloop
DS'79 - Telstar 3-1 (0-1). Terrein: Krommedijk. Toeschouwers 2000. Scheidsrechter De Wit.
Scoreverloop: 30. Weyers 0-1, 48. Van Hemert 1-1, 59. Braham 2-1, 68. Matena 3-1.
Bijzonderheden: De matig leidende scheidsrechter De Wit gaf ver in de tweede helft de Telstar speler Manfred Nan een gele kaar wegens het onnodig vastpakken van een onopvallende spelende DS-aanvoerder Anne Evers.
Opstellingen: (DS'79) Bloem, Van Oorschot, Mühren, Overweg, Den Bakker, Lems, Lees, Evers, Gorter (46. Van Hemert), Van Leeuwen (46. Matena) en Braham.
Telstar: Nederburgh, Verschoor, Kamphues, Schoo, Mulder, Kuut, Weyers (75. Niekerk), Nan, Buma, Liesdek en Haverkort.