DS'79 IN SPEKTAKELSTUK LANGS HEERENVEEN

Hakim Brahams hoogstandje aan de
Krommedijk. De Heerenveners Braham (links) en Van de Wildenberg staan
er versteld van. DS'79 leidt, 1-0. |
Voor al die mensen die het enthousiasme van radioverslaggever
Theo Koomen met een korreltje zout nemen. DS'79 - Heerenveen (2-1) was écht
een spektakelstuk. Op misschien het begin van de tweede helft na had het
duel alles wat voetbal aantrekkelijk maakt. Twee aanvallend ingestelde ploegen,
briljante acties en natuurlijk ook fouten. Eerlijk is eerlijk, na het afwegen
van dat alles bleek de overwinning bij de ploeg terecht gekomen die daar
het meest recht op had: DS'79 dus. Tegenstander Heerenveen was eigenlijk
maar twee momenten serieus in de wedstrijd: één kwartier voor
tijd, toen Boy Nijgh de marge verkleinde en DS in lichte paniek bracht.
En natuurlijk meteen na de aftrap, toen John van de Wildenberg zomaar mocht
doorlopen en op de lat schoot.
In vorm
Voor de rest was het al DS'79, wat de klok sloeg. En juist in de eerste
helft (Dorjee; Het beste voetbal, dat we tot dusver hebben laten
zien") lukte alles, alhoewel de schutterende Friese defensie ook
zijn niet weg te cijferen steentje bijdroeg. Het enige dat bij de thuisploeg
te wensen overliet, was de afwerking. En precies op het moment dat de
eerste twijfel de kop op leek te steken, was daar Hakim Braham. De vrije
trap kwam van Cor Lems, de doorgekopte bal nam Anne Evers voor z'n rekening
en toen, ja, toen kreeg Hakim die ingeving. Met de rug naar het doel,
de bal eerst op de borst en vervolgens die werkelijk schitterende omhaal
naar de verste hoek, waar doelman Jan de Boer tevergeefs naar de bal reikte:
1-0.
Het geloof keerde op slag terug. In de 26e minuut, nauwelijks vijf minuten
later, treuzelde routinier Teun Kist met uitverdedigen en Henk van Leeuwen
zag zijn kans schoon. Onmiddellijk bediende 'mooie' Henkie de eveneens
loerende Braham en koppend verschalkte de vaak verguisde Tunesiër
De Boer voor de tweede maal: 2-0. In de daaropvolgende periode tot aan
de rust had DS'79 bij Heerenveen een sportief slagveld kunnen (en moeten)
aanrichten, maar om nog onduidelijke redenen werd het team van Henk van
Brussel gespaard. Gorter, Van Leeuwen, Braham, Lees, ze waren zo dicht
bij de 3-0 en misschien nog wel meer.
Een supertevreden Dorjee na afloop: Het afwerken is een probleem,
maar desondanks was de 2-0 bij rust toch een verzekering voor de tweede
helft. Ik wist nog heel goed van Excelsior in de nacompetitie (4-0 winst,
ES) hoe dit Heerenveen te bestrijden is. Van Leeuwen en Braham zet je
dicht bij elkaar in de spits en de vleugels laat je voor opkomende mensen.
Vooral Jacques den Bakker heeft daar prima gebruik van gemaakt, ook al
omdat Eddy Bakker natuurlijk niet een meter verdedigde.
De tweede fase was inderdaad een gelopen koers. Ondanks het windvoordeel
kon het Friese tegenoffensief de thuisploeg niet echt verontrusten. Tenminste,
tot een kwartier voor tijd, toen Boy Nijgh zomaar door de Dordtse defensie
mocht soleren: 1-2. Die stand leverde in de slotfase gele kaarten, een
nog feller aanvallend Heerenveen en een counterend DS'79 (met wéér
enorme kansen) op.
De score bleef ongewijzigd, evenals trouwens de totaalindruk van het spektakelstuk.
|