De grote ontgoocheling voor Cor Lems. Terwijl Matena (links) op de grond ligt, krijgt Lems het geel. Zelfs Mühren kon een falende arbiter niet tot andere gedachten brengen.
DS WEET NIET VAN OPHOUDEN
Slim als hij is, neemt Hans Dorjee elke gelegenheid te baat DS'79 in een underdogpositie te manoeuvreren. In een interview met een Fries dagblad noemde hij Volendam en Cambuur de 'beste club in de eerste divisie'. Een opmerking die vooraf nooit kwaad kan, moet Dorjee hebben gedacht. Maar de Delftse trainer in Dordtse dienst wist wel beter. Toen Cambuur-DS'79 (0-2) verleden tijd was, sprak Dorjee heel andere woorden. „'t Is altijd hetzelfde spelletje dat Cambuur speelt," glunderde hij, „wij hebben 't precies eender aangepakt als vorig seizoen Excelsior, dat toen ook hier won." Het tactisch plan, eigenlijk vrij simpel van opzet, klopte als een bus. Waren het destijds aan de Krommedijk de offensieve (Cambuur-) verdedigers Dick Bults en Hans Erkelens die DS min of meer de das omdeden, gisteravond was hun aandeel nihil. Met de complimenten voor Rob van Hemert en Hakim Braham voor hun 'klevende' arbeid! Het tweede foefje heette Gerrie Mühren: libero op papier maar in werkelijkheid acterend vóór Terry Lees „om de lange passes op te vangen".
Lees, naar achteren gedirigeerd voor de geschorste Niels Overweg, was zo mogelijk de grootste surprise. Niet zo zeer door z'n verdedigende rol, die hem op het lijf is geschreven, dan wel door de manier waarop hij de lange Veendam huurling Bert Wiebing aan banden legde. Zie hier de basis voor het Dordtse succes, dat zich vanaf de eerste minuut aftekende. Nog geen zestig seconden waren er weggetikt of Cor Lems (vrije trap nèt onder de lat) was al bijna het middelpunt geweest van een huldiging.

Geconcentreerd
Cambuur leek aan de grond genageld door zó veel DS-oppositie. Geconcentreerd en met een voorbeeldige inzet joegen de Dordtenaren op de bal. Té fel soms, dat wel. Anne Evers mocht z'n handen dichtknijpen dat z'n onreglementaire ingreep (op Hoekstra) niet in aanmerking kwam voor een bekeuring van arbiter Chris Verhoef, die kort daarop Ad van der Linden wél noteerde na een onschuldiger lijkende interruptie. Cambuur mocht dan een mindere elasticiteit aan de dag leggen, het nam niet weg dat Jaap Bloem zo nu en dan aan een doorboring ontsnapte.
Mark Payne verzuimde te lobben, toen Bloem op verkenning was uitgegaan buiten het zestienmetergebied, en Henk Veldmate verbruide het bij het Friese volk door een nóg riantere mogelijkheid kinderlijk om zeep te helpen.
Die mogelijkheden verontrustten het zelfverzekerde DS blijkbaar niet, mentaal gesterkt als het was door de openingstreffer van Anne Evers die tot ieders verbazing een vrije trap langs de muur (en Zijlstra) deponeerde.
Het was het begin van het einde voor Cambuur dat kort na de hervatting definitief door de knieën ging na een stommiteit van Koko Hoekstra. De ervaren laatste man beroerde een ongevaarlijke voorzet van Peter Matena „in een reflex" (De Jonge) met de hand en Anne Evers mocht opnieuw het vonnis voltrekken.
Toegegeven. Cambuur gaf zich niet gewonnen maar ontbeerde simpelweg de veerkracht (ondanks enkele noodmaatregelen van trainer Henk de Jonge die enkele verse krachten liet opdraven en Koko Hoekstra nar voren dirigeerde) om DS serieus aan het wankelen te brengen.
Natuurlijk, Bert Wiebing en Koko Hoekstra verprutsten fraaie kansen; aan de andere kant mocht Cambuur maar wát blij zijn dat (vooral) Hakim Braham en Rob van Hemert tijdens DS'79 counters herhaaldelijk de bal inleverden.
„Ach, die jongens hebben prima gestoord. Dat kostte kracht en verminderde automatisch de concentratie", voerde Hans Dorjee als verzachtende omstandigheden aan.
Dorjee wenste de tekortkomingen met de mantel der liefde te bedekken, dát is duidelijk. Al wees hij na afloop wel de beschuldigde vingers in de richting van leidsman Verhoef. „Schandalig," oordeelde Dorjee over het geel dat Cor Lems (weer) kreeg voorgeschoteld. Verhoef weigerde de ontmoeting te onderbreken voor een op het oog voorgewende blessure van Peter Matena. Lems stapte daarop demonstratief over de bal bij het nemen van een vrije trap. „Vertragen bij de spelhervatting. Dat is spelbederf," legde Verhoef uit. Een daad die Lems volgende week op een nieuwe schorsing komt te staan.
Hoe het ook zij. DS'79 is wéér een stapje dichter bij de eredivisie. Volendam verloor van Vitesse en een aanval van Cambuur (op de tweede plaats) afgeslagen, DS'79 had zich geen mooiere avond kunnen wensen...