DS’79 MIST VERNUFT AAN DE KROMMEDIJK

Anne Evers slaagt er niet in te doelpunten voor DS'79. VVV-doelman Vooys blijft de situatie meester.

“Nou ja,” probeerde een al wat oudere DS-supporter er de moed in te houden, “we hebben in ieder geval een week bovenaan gestaan. “Zo was het maar net. Precies zeven dagen mocht trainer Hans Dorjee zich in de zevende hemel wanen voordat zijn ploeg door VVV weer met beide benen op de grond werd gezet. De Limburgers waren naar de Krommedijk gekomen om niet te verliezen en konden tot hun eigen verbazing uiteindelijk zelfs met een 0-1 overwinning de thuisreis aanvaarden. Dat de zege tot stand kwam op een manier die weinig of niets met voetballen van doen had zal de VVV-ers een zorg zijn geweest. Ze bepaalden zich er bijna negentig minuten lang toe om een Dordtse treffer te voorkomen en sloegen bij één van de spaarzame uitvallen - diep in de tweede helft - zowaar nog hun slag ook. Jan Verbeek passeerde van dichtbij doelman Jaap Bloem, die op deze gure herfstmiddag nauwelijks wat te doen kreeg. Dorjee merkte na afloop van de teleurstellende vertoning terecht op dat voor een leuke pot twee ploegen nodig zijn. Al wilde hij de negatieve houding van VVV niet als excuus aanvoeren voor de gevoelige nederlaag. “Opnieuw is gebleken dat we het op eigen veld moeilijk hebben als we het spel moeten maken. In de voorhoede mis ik jongens die in een één-tegen-één-situatie hun tegenstander kunnen uitspelen.” ”Wij hebben geen elftal dat een voorsprong kan afdwingen. Tegen een team dat zo massaal verdedigt heb je bovendien een beetje geluk nodig. Het zat ons gewoon niet mee. Wij domineren de hele wedstrijd en gaan dan door zo’n counter nog voor gaas ook.
Dat had natuurlijk nooit mogen gebeuren.” Met Terry Lees als libero, Gerrie Mühren en Henk van Leeuwen op het middenveld en Van Hemert, Braham en Gorter als spitsen trok DS’79 van meet af aan het initiatief naar zich toen. Het éénrichtingsverkeer leverde echter nauwelijks doelrijpe kansen op. Daarvoor zocht de thuisclub, gesteund door 6000 toeschouwers, te vaak het centrum van de overbevolkte VVV-afweer op. En als de backs Jacques den Bakker (stak met kop en schouder boven zijn teamgenoten uit) en vooral Ad van der Linden dan nog eens tot de achterlijn doordrongen, dan volgde meestal een afzwaaier.

Strafschop
Toch was DS vlak voor rust dichtbij de openingstreffer. In eerste instantie verzuimde de laconiek leidende Charles Corver een strafschop te geven toen Hakim Braham in het zestienmetergebied duidelijk werd vastgehouden en toen uit die situatie de bal alsnog bij Mühren terecht kwam, schoot de Volendammer tegen de paal. Na de hervatting hetzelfde beeld. Een alsmaar aanvallend DS’79 dat het vernuft miste om een opening te forceren. Het bleef bij twee goede schoten van respectievelijk Gorter en Van Leeuwen, maar in beide gevallen redde oud-DS-keeper Gerrit Vooys fraai.
Hoe verder de tijd vorderde, hoe meer DS aandrong en groter het gevaar werd van een VVV-counter. Na 35 minuten kregen de Dordtenaren de deksel op hun neus. Een lange bal van Bours bereikte Bothmer, die geen buitenspel stond omdat de sober maar foutloos spelende Lees was blijven hangen. Bothmer stuurde Verbeek weg en hij gaf Bloem het nakijken: 0-1.
Het zijn niet altijd de beste paarden die de haver krijgen moet Dorjee maar denken. Al zal dat slechts een schrale troost zijn.