 Met beide vuisten jaagt Jaap Bloem de bal het veld weer in tijdens de stormloop van Volendam. |
Indien Nico de Vries in zijn niet aflatende ambitie ooit nog eens met een eredivisieclub te pronken mocht besluiten weer eens voor suikeroompje te gaan spelen, doet hij er verstandig aan eerst aan offensieve versterking te denken. Op dat punt schoten „zijn" manschappen in de eerste divisietopper tegen Volendam (2-1 nederlaag) namelijk schromelijk tekort. De aankopen Lees, Bloem, Mühren en Overweg dragen verdedigend hun steentje bij, maar als een ploeg als Volendam zo weinig te vrezen heeft dat iedereen op avontuur kan gaan, kun je op je vingers natellen dat het 'n keer fout gaat. En dat gebeurde dus prompt, waarmee het ongeslagen record in uitwedstrijden meteen 'wijlen' was. In de eerste helft was er al meteen sprake van eenrichtingsverkeer („dat werd ons opgedrongen", aldus Dorjee), maar omdat de thuisclub het juiste ritme nog niet te pakken had, bleven doelpunten vooralsnog uit. Veel creatiever dan ervóór kwam de thuisploeg na rust uit de startblokken. Ondanks dat Henk van Leeuwen (nog wat naweeën van een griepaanval) was vervangen door Rob van Hemert, bleef het kwakkelen in de Dordtse tegenaanval. Dick Helling had Volendam na tien minuten op voorsprong moeten zetten, maar Bloem keerde de kopbal van dichtbij in een reflex. Als een donderslag bij heldere hemel was er daarna toch ineens een volwassen antwoord van DS'79, maar de geheel vrij voor doelman Frans Hoek gemanoeuvreerde Hakim Braham probeerde een waarschijnlijk 'Tunesische lob' die helaas precies in de handen van Hoek belandde.
Een dubbele wissel bij Volendam (Korbach: „Het duurde mij te lang voordat er een goal viel") bracht de lang verwachte voorsprong eindelijk op het bord. Jan Schokker passte in de plots ontstane verwarring op de vrijgelopen Kees Guyt (Overweg, zijn vaste bewaker, was voor de eerste maal geklopt) en ook Jaap Bloem had geen verweer op de inzet van de blonde centrumspits: 1-0. In een poging om tien minuten voor tijd toch nog iets aan die achterstand te doen, gooide Hans Dorjee het ook op de wisseltoer. Iets minder rigoureus dan z'n collega Korbach wisselde de DS-trainer slechts één verdediger (Van Oorschot) voor een aanvaller (Matena), maar het resultaat was tot ieders verrassing hetzelfde. Een in de hoek van het strafschopgebied draaiende bal werd door Frans Hoek onberoerd gelaten, waardoor Matena kon voorzetten. De mee opgekomen Niels Overweg, uitgerekend hij, gleed vervolgens de 1-1 binnen.
Onbegrijpelijk
„Op dat moment was de wedstrijd gespeeld", vond Dorjee, die
het onbegrijpelijk vond dat zijn team het toen opnieuw uit handen gaf.
Blijkbaar nog wat nagenietend van die onverwachte gelijkmaker liet de
complete linkerflank van DS'79 John Holshuyzen op z'n gemak soleren en
Dick Helling aanspelen. Ook die mocht van Terry Lees de bal rustig aannemen
en zelfs hem nog passeren. En ja, toen was er voor Jaap Bloem geen houden
aan: 2-1.
„Verdiende zege, dat wel", memoreerde Dorjee, die (nog?) geen
conclusies aan de gemiste kans op een toppositie wilde verbinden. „Het
was onnodig, maar in de loterij, die de eerste divisie nu eenmaal is,
zijn onze mogelijkheden zeker niet ineens vervaagd. Van dit Volendam verliezen
is zeker geen schande."