DS DROOMT AL BEETJE VAN EREDIVISIE Hans Dorjee is bij DS’79 bezig met een vervolg op de successtory waar de Delftse oefenmeester het vorig seizoen bij Excelsior, zijn handtekening onder zette. Nadat hij de Woudenstein-club terug had geloodst in de eredivisie vond Dorjee, die door het bestuur van de gepromoveerde Rotterdamse formatie weinig elegant aan de dijk was gezet, onderdak bij DS’79, dat in de vorige competitie geen enkele rol van betekenis kon spelen in de eerste divisie. Drie maanden na zijn rentree aan de Dordtse Krommedijk heeft Dorjee er echter voor gezorgd dat ook in de historische stad aan de Merwede het woord promotie veelvuldig wordt gebruikt, en hardop over de eredivisie wordt gedroomd. In het Zuiderpark maakte DS’79 gisteren de sprong naar de top van de eerste divisie door FC Den Haag op de tweede thuisnederlaag trakteren, terwijl en passant het leiderschap in de strijd om de tweede periodetitel flink werd versterkt. Het was overigens begrijpelijk dat Dorjee direct na de overwinning op de Hagenaars zijn elftal wenste te relativeren. Hij had daar twee duidelijke redenen voor. Allereerst gaf het duel in Den Haag weinig aanleiding tot superlatieven en daarnaast beseft Dorjee dat het opkloppen van optimisme in dit stadium psychologisch geen juiste zet zou zijn. Nuchterheid blijft voorlopig zijn lijfspreuk, al weet de Delftenaar in zijn hart dat hij een ploeg heeft die dit seizoen ver kan komen. De kracht van DS’79 ligt vooral in het evenwicht tussen routine en jeugd. De as van de Dordtse equipe bestaat uit gelouterde dertigers, die destijds op een aanzienlijk hoger niveau hun top beleefden, en nu op basis van hun ervaring en technische vaardigheden in de eerste divisie nog kunnen domineren. Rond spelers als Gerrie Mühren, Overweg en Van Leeuwen heeft Dorjee een aantal talentvolle jongeren gegroepeerd, die op de bal kunnen jagen en voor tempoversnellingen kunnen zorgen. Een spelbepalende middenvelder miste hij nog, maar anderhalve week geleden kon de Engelsman Lees worden gestrikt, die zich eerder al bij Sparta en Roda JC in die rol waarmaakte. Veel geld kostte dat niet omdat ook Lees, evenals Mühren, transfervrij was. Cor van der Hart, die hoopt dat hij de kans krijgt iets op te bouwen zonder dat er direct successen wordt gevraagd, blijft ondertussen verstoken van de routine waar hij om zit te springen. De Haagse coach zag de transfer van Dick Advocaat met lede ogen afspringen en moet daarvoor zijn speuractie naar een speler die zijn prille pupillen binnen de lijnen kan coachen voortzetten. De noodzaak hiertoe werd nog eens bewezen in de confrontatie met de Dordtenaren, die door de Zuidparkbewoners alleen maar verloren werd omdat de zo nodige rust en overzicht ontbraken en er niemand was om de beslissende pass te verzenden. De bezoekers bepaalden zich ertoe het spel te controleren en schoven het initiatief naar de thuisclub toen. Met die rol wisten de Hagenaars zich geen raad. Terwijl de Dordtenaren de bal rustig rondspeelden, verbruikten zij onnodig veel energie met soms wel aardige, maar meestal uitzichtloze acties. Het gevolg was dat er nauwelijks kansen ontstonden. Voor rust kregen beide clubs slechts één goede mogelijkheid. In de negende minuut speelde Mühren zo slordig terug dat Rontberg de bal kon bemachtigen, maar Bloem redde attent. Negen minuten voor rust moet Havenaar zich voor de voeten van Evers werpen, die opeens vrij voor het Haagse doel opdook. Na de hervatting werd het drukker voor het doel van Bloem, maar het bleef bij een paar kansjes voor Rontberg, de sterk spelende Purvis en Ludwig. DS wachtte ondertussen rustig op de gaten die aan de andere kant moesten vallen. Dat wachten bleek niet tevergeefs, al was de manier waarop de Dordtenaren aan de winnende treffer kwamen goedkoop. Nadat Havenaar een kopbal van Evers uit de hoek had getikt, verslikte hij zich in de corner die daar het gevolg van was. In paniek werkte de Haagse goalie de indraaiende bal van Gorter over de doellijn: 0-1. In de resterende minuten kwam DS’79 niet meer in moeilijkheden.