 Braham voor DS'79 in duel met Bosschenaar Aichorn. |
De haast waarmee DS'79 zich snel dacht te kunnen ontdoen van FC Den Bosch, kreeg een averechtse uitwerking. Weliswaar schudde DS zijn directe belager twee punten verder van zich af (2-0), overtuigend was het allerminst.
Trainer Hans Dorjee verklaarde de onrust door de merkwaardige 4-4 tegen Wageningen. „Voor sommigen was de spanning misschien te groot", zo zocht hij naar een uitleg. Voor Henk van Leeuwen in elk geval niet. Zijn visie over zijn optreden in Wageningen strookte niet met die van Dorjee, waardoor Van Leeuwen voorlopig aan de kant moet blijven. Zelfs mocht hij niet op de bank plaats nemen, wat hem tot de uitspraak bracht 'te willen stoppen en nooit meer een stap voor DS te zetten'.
Vanwege de schorsing van Terry Lees moest het middenveld daardoor nog meer dan rust inboeten, hetgeen dan weer ten nadele van Cor Lems werkt. Het was dat hij al spoedig met duizelingen moest uitvallen, want anders was hij ongetwijfeld tegen zijn zoveelste derde gele kaart opgelopen.
En dan was DS op de valreep van de eerste helft ook nooit op die gelukkige 1-0 gekomen van invaller Edwin Gorter, die met een vrije trap van ver doelman Hans van der Pluim volledig uit zijn evenwicht bracht.
DS volhardde ook daarna in zijn te gejachte wijze van aanvallen, dat zich uitte in slordigheden met als gevolg een dominerend Den Bosch, dat weer over de van Beringen geleende Chris van den Dungen kon beschikken. wonderwel slaagde Den Bosch, dat in vrije verdediger en ex-Feyenoorder Wim van der Steene zijn grote uitblinker had, er nooit in de zelfverzekerde doelman Jaap Bloem, de sterke Niels Overweg en de van inzicht overlopende Gerrie Mühren echt te verontrusten. Had DS in die periode wat meer overleg in zijn counters gestopt (Hakim Braham, Rob van Hemert en Peter Matena), dn had DS niet tot het laatste moment op de bevrijdende 2-0 van Rob van Hemert hoeven wachten.
Al leek die beslissende treffer ook later dan echt het geval was, omdat een spierblessure van scheidsrechter Henk Roelofsen voor een tien minuten durende onderbreking had gezorgd. De als toeschouwers aanwezige grensrechter Freek Zwang verving zijn als arbiter ingevallen collega Toon van Dolder.