De 40-jarige Nico de Bree was volslagen kansloos tegen de knal van Mühren.
DS TEMT DE 'BEER'
DS'79 heeft de finale van het toernooi om de Drecht Steden Cup gehaald. Het versloeg in een uitstekende wedstrijd, via een fabelachtig doelpunt van Gerrie Mühren, de Belgische eerste divisieclub Beerschot met 1-0. In hoeverre DS'79 in de finale zal zijn opgewassen tegen FC Utrecht, dat Haarlem met 3-0 oprolde, moet worden afgewacht. Zeker is echter dat dit gretige DS'79 een uiterst positieve indruk heeft achtergelaten en in niets valt te vergelijken met het DS van vorig seizoen.

Uitblinker
De verdediging met doelman Jaap Bloem als grote uitblinker en zonder zwakke plekken, gaf Beerschot aanvallend geen kans. In de middenlinie vertolkte Cees Spaan een hoofdrol, terwijl Gerrie Mühren de aanval te hulp schoot op het moment dat ze dreigde te kort te schieten. Een onverwachte blessure van Henk van Leeuwen tijdens de training was voor DS een bittere tegenvaller. Met twee spitsen, Hakim Braham en Marco de Vries, alsmede Edwin Gorter wat meer op rechts geposteerd, trachtte Hans Dorjee dit verlies te compenseren. In de opening van het duel was het verlies van Van Leeuwen nauwelijks te merken, op het moment dat Braham de veertigjarige Nico de Bree een hoekschop afdwong. Voor de opbouw van het elftal voor de competitie was het evenwel een zeker negatief punt.

Harder
Het Belgische voetbal is, vooral de laatste jaren, harder geworden. Cor Lems ondervond het op pijnlijke wijze op het moment dat hij door Claudio grof onderuit werd geschopt en de eerste gele kaart in het toernooi kon worden opgetekend. DS trok zich overigens verder niet al te veel aan van de reputatie van Beerschot, dat dankzij Nico de Bree aan een achterstand ontsnapte op het moment dat hij een gloeiende kogel van Anne Evers onschadelijk maakte. Tellen daarvoor was hij niettemin kansloos geweest als Hakim Braham in vrije positie niet schromelijk had gemist. DS bleef gretig azen op de openingstreffer, waarbij Hakim Braham opnieuw een goede kans kreeg. De Bree voorkwam erger.

Geen vrije avond
Een vrije avond werd het voor Jaap Bloem zeker niet. Krachtig zette hij zijn vuist achter de bal op het moment dat Gzil hem in de lucht belaagde. Met Jacques den Bakker als linkerverdediger op Gzil, Niels Overweg als permanente schaduw op Goossens en Van der Linden geklit aan Vervoort, zat de verdediging van DS met Gerrie Mühren als laatste man weer uitstekend in elkaar. Het hard werkende middenveld, waarbij Cees Spaan uitstekend wisselde als Jacques den Bakker de vrije ruimte zocht, stuwde de aanval constant naar de frontlinie, waarvan evenals zaterdag te weinig stootkracht uitging. Pas na een half uur zag Beerschot kans wat meer greep op de wedstrijd te krijgen. Het gaf DS eindelijk wat meer ruimte, omdat de linies van de Belgische eerste divisionist wat meer ruimte toestonden voor combinaties, waaraan zelfs Gerrie Mühren en Niels Overweg deelnamen.

Onschadelijk
Het kwam de wedstrijd in aantrekkelijkheid ten goede. Beerschot dat via een omkoopschandaal twee seizoenen geleden naar de tweede divisie werd teruggezet en slechts een seizoen nodig had om het verloren terrein te heroveren wilde best wel. Keer op keer werden de snelle aanvallen oer rechts en links door de Dordtse verdediging onschadelijk gemaakt. De tweemaal dat DS een hoekschop afdwong en de wijze waarop Cor Lems de bal slechts millimeters over de lat tilde, tekende de wijze waarop DS zich teweer stelde. Scheidsrechter Gans haalde vervolgens de gram van het legioen op zijn hals toen hij tot tweemaal toe Cor Lems niet gaf wat hem toekwam. Lems stak met een wilde trap het vuurtje aan, maar werd vervolgens tweemaal zelf zwaar gepakt. Gans gaf beide keren de vrije trap aan de tegenpartij.

Tevergeefs
Inmiddels zocht DS nog steeds tevergeefs naar het in deze fase dik verdiende openingsdoelpunt. Het kwam er heel dichtbij met een kopbal van Niels Overweg, net over, en een zwiepend schot van Hakim Braham waarbij De Bree de bal met de voet keerde. Dorjee nam vervolgens de enige juiste beslissing door de geïrriteerde Cor Lems naar de kant te halen en met Peter Matena als vervanger pakte DS in de tweede helft de draad weer op. Tot de teleurstelling van iedereen mikte Anne Evers al in de eerste minuut de bal naast, ook al hield hij er een hoekschop aan over. Met de voortreffelijk stuwer Cees Spaan bleef DS drukken. Het kende nog geen moment van zwakte, al miste het de vuurkracht om doeltreffend uit te halen. Daverend applaus voor Jaap Bloem op het moment dat Gzil en Claudio in eendrachtige samenwerking voor de eerste maal door de Dordtse verdediging laveerde en hij met een katachtige snoekduik de bal voor de voeten van Gzil weggriste.


Ad van der Linden is de situatie volledig meester.

Staaltje techniek
Een voortreffelijk staaltje van techniek van Edwin Gorter bracht de toeschouwers eveneens tot verrukking, al had Hakim Braham er vervolgens meer uit moeten halen. Met Beerschot met de rug tegen de muur stapelde DS de ene kans op de andere. Het bleef bij stapelen. Veel geluk kende DS overigens niet, want een schitterende omhaal van Anne Evers, miste het doel op millimeters. Japie, Japie, brulde de 'massa', op het moment dat Bloem een kogel van Gzil onschadelijk maakte. Twee wissels aan Belgische zijde tekende de paniek bij Beerschot, dat in de 23ste minuut eindelijk op de volkomen verdiende achterstand werd getrakteerd. Van zeker 35 meter afstand joeg Gerrie Mühren, álá Epi Drost, een vrije trap in de kruising. Nico de Bree was volslagen kansloos bij de inslag: 1-0.

Op zoek
DS wenste geen moment die kostbare voorsprong te verdedigen. Het ging op zoek naar de bevrijdende tweede treffer, welke een finaleplaats zeker zou stellen. Peter Matena was er met een lob heel dicht bij. De bal sloeg echter naast de paal een deuk in plaats van er tussen. Wat Beerschot verder ook probeerde, de ijzersterke verdediging van DS bleef in alle situaties heer en meester.